Mały, zielony las.

Noah

Skinął głową.
- Tak, dokładnie.- Potwierdził, rad, że nic się nie pomieszało Wink

.

Natalie

- Okej. Pozwól, że wtrącę coś od siebie. - zaczęła, z wysiłkiem dobierając każde słowo. - A co, jeśli i ja jestem wystarczająco przekonana do ciebie, może nawet bardziej, niż mi się wydaje? - zapytała po długiej chwili.

Noah

- Hm.- Zastanowił się.- To by oznaczało, że świat jest czasem sprawiedliwy.- Odparł.

Natalie

- Tak, to się zdarza. - odparła, patrząc na słońce. Hm, można powiedzieć, że miała bardzo bujną wyobraźnię. Nie jej wina, że udało jej się tak dobrze wyobrazić sobie ich razem, nawet za parę lat. Tak, czasem i ona marzyła.

Noah

- No więc...? Zdradzisz mi w końcu, co o mnie myślisz?- Zapytał, widząc jej rozmarzoną minę.

Natalie

Wyrwała się z zamyślenia. - Miałam wrażenie, że udało mi się to zrobić, może nawet za bardzo. - odparła z ociąganiem. - No cóż, myślałam, że się zorientowałeś. Dobra, w takim razie mogę wyjaśnić. - wzruszyła ramionami. - Chociaż miałam wątpliwości, czy kiedykolwiek komukolwiek to powiem, teraz chyba jest ta pora. - dodała z rosnącym zakłopotaniem. - No więc... Tak, myślę, że mogę to powiedzieć. Kocham cię. - wyznała w końcu. Schyliła głowę, udając, że czegoś szuka. Nie była dobra w takich wyznaniach, ot co.

Noah

Delikatnie wziął ją pod brodę i podniósł je twarz tak, żeby na neigo spojrzała.
- Czyli świat jest sprawiedliwy.- Mruknął cicho i ją pocałował tak ładnie ;3.

Natalie

- Bywa i tak. - stwierdziła. - Chociaż uważam, że czasem zdarza mu się przesadzać i dostajemy jeszcze więcej, niż oczekiwaliśmy. - dopowiedziała troszkę od siebie i tak samo ładnie się odwzajemniła. ;d

Noah

- Czyli możemy przejść do ostatniego podpunktu i być razem?- Zapytał z uśmiechem.

Natalie

- Myślę, że jest to możliwe. - odparła natychmiastowo. - Jeśli chodzi o mnie, nie mam absolutnie nic przeciwko. - stwierdziła.

Noah

- Czyli ustalone.- Odparł z uśmiechem i przytulił ją do siebie.

Natalie

- Jeśli i ty chcesz, to tak. - potaknęła. - A teraz proponuję już się zbierać, bo zaraz będzie ciemno. No i nie wiem jak ty, ale ja jestem trochę zmęczona i chyba pójdę spać. Czuj się zaproszony do mojego domu. Tylko bez dyskusji. - zastrzegła. xd

Noah

- No dopsz.- Powiedział, po czym wstał i pomógł dziewczynie się podnieść.- Prowadź więc.

Natalie

- Hm. To było chyba tam. - stwierdziła po chwili, wskazując kierunek, w którym był jej dom, a przynajmniej tak jej się zdawało. - No, to możemy iść. - powiedziała, ruszając. No i poszli.

[NMIT, napiszesz pierwsza? -> x]

Malkolm

Malkolm szedł sobie spokojnie po lesie rozglądajac się po nim. Po dłuższej chwili oparł się o stojące niedaleko drzewo.