Leśna polana.

Natalie

Polana. xd

***

Przyszła, prowadząc Chris'a. Wskazała głową polanę. - To tu. - powiedziała cicho, nie chcąc mącić spokoju.

Chris.

Uśmiechnął się. - Fajnie tu. - powiedział i spojrzał na nią. - Chyba Ci nie mówiłem, że zerwałem z dziewczyną. - stwierdził po chwili.

Natalie

- Tak? A ja z chłopakiem. - odparła po chwili. - To znaczy już chyba mówiłam, ale powtórzę. - stwierdziła. Spojrzała na małego, śpiącego na jej rękach.

Chris.

Tak. Mówiłaś już. - powiedział przenosząc swój wzrok na niebo. Po pewnym czasie jednak powrócił wzrokiem przed siebie.

Natalie

- Jakieś plany na spędzenie czasu tu, w srodku lasu, masz? - zapytała, patrząc z nadzieją na chłopaka, bo sama nic nie wymyśliła.

Chris.

Możemy porozmawiać, poganiać się, palać, zasnąć, patrzyć w niebo albo bawić się z małym. - powiedział co wymyślił. - Chyba, że mam myśleć dalej. - dodał po chwili.

Natalie

- Rozmawiać i patrzeć w niebo. - odparła machinalnie. Doszła do najlepszego miejsca na polanie i położyła obok to... no, to takie przenośne, w czym się nosi dzieci, nieważne, jak się nazywało [wybacz, lekkie zmęczenie xd] i usiadła obok.

Chris.

Usiadł obok NOSIDEŁKA {XDD} i spojrzał w niebo. - To Ty wymyślasz temat na rozmowe. - powiedział uśmiechając się lekko.

Natalie

[no właśnie, dzięki, ale zapomniałam. xd]

Przechyliła się do tyłu i położyła na plecach. - Ładny wieczór. - stwierdziła neutralnie, opanowując śmiech. Nienawidziła gadać o pogodzie.

Chris.

Ale z tamtej chmury chyba będzie padać. - Stwierdził patrząc na ciemną chmure. Zaśmiał się cicho.

Natalie

- To nic, nie jestem z cukru. - odparła przekornie. Właściwie wcześniej nawet nie zauważyła, że zrobił się wieczór. - Fajnie się z tobą spędza czas. - uśmiechnęła się do chłopaka.

Chris.

Przecież ze mną gadasz. To pewne, że Ci się dobrze ze mną gada. - Zażartował śmiejąc się. - Mi z Tobą też. - stwierdził po chwili.

Natalie

- Ze mną zawsze jest fajnie. - stwierdziła ze śmiechem. - Lubisz słuchać muzyki? - zapytała znienacka, tak jakoś.

Chris.

Nie zaprzeczam. - powiedział biorąc głęboki wdech. - Lubie słychać muzyki. Skąd to pytanie? - uśmiechajac się.

Natalie

- Ee... Z głowy? - odparła, zabrzmiało to jak pytanie. Tak jej się przypomniało. - Jakiegoś rodzaju, czegoś konkretnego?