Mały, zielony las.

Harem

- ale... tak nie może być. Nie jesteś dżentelmenem? - zapytała cicho. Na jej twarzy pojawił się uśmieszek. Drwiący uśmieszek. Przyłożyła sobie dłoń do bolącego miejsca, siląc się na obojętny ton. - to boli, wiesz? - zapytała, przygryzając wargę.

Natalie

No, a Natalie nie widziała Petera i Harem, bo byli w innej części lasu. Siedziała naprzeciw N., czekając na odpowiedź, bo nie zamierzała odpuścić.

Peter

Przez chwilę udał się się zastanawia.
-Nie, nie jestem. Co za pech. - stwierdził, poważnie kiwając głową. Nie mogąc powstrzymać chichotu, dość nieudolnie próbował go zamaskować kaszlem. Zrobił "słodkie oczy" i przeniósł spojrzenie na dziewczynę.
-Boli ? Ojoj. - uśmiechnął się kątem ust.

Noah

- Hm, no cóż.- Powiedział.- Planuję rozkochać w sobie, i z tobą być.- Odparł bez większych ceregieli xd.

Harem

Peter

Zachichotał pogodnie. -Czy to jest jakiś spisek ? Jeszcze mnie zgwałcisz po drodze i co będzie ? - wydął wargi w przyjaznym uśmiechu.
Podparł twarz na dłoni i ponownie pokiwał głową. - Będę apelował. - stwierdził.

Natalie

Zerknęła na N. - Nie powiem, bardzo ambitny plan. Tylko co zrobisz, jeśli okaże się, że to pierwsze nie byłoby konieczne? - zapytała po chwili. - Czysto teoretycznie. - zastrzegła pospiesznie.

Noah

- Cóż, wtedy pozostałby już tylko ten ostatni podpunkt.- Odparł z uśmiechem.

Natalie

Kiwnęła głową. - Okej. W takim razie życzę ci powodzenia. - stwierdziła, opierając się o niego plecami. - Pozostaje mi tylko zapytać, czy ja też mam cię do siebie przekonywać. xd

Noah

- Zawsze możesz próbwać.- Odparł i objął ją w pasie, żeby się nie przewalić xd.

Natalie

- A jest to konieczne? - zapytała z namysłem. Zerknęła w dal, ale widziała tylko oddalone fragmenty ludzkich sylwetek przesłoniętych przez drzewa.

Noah

- Wątpię.- Odparł, po dłuższej chwili zastanowienia i przekrzywił głowę tak, żeby na nią spojrzeć.

Natalie

- Powiedzmy, że rozumiem. - odparła niepewnie, spoglądając na chłopaka. - Chyba że coś zrozumiałam opacznie. - wzruszyła ramionami. xd

Noah

- To zależy, co zrozumiełaś.- Powiedział, nie przestając się wciąż ładnie uśmiechać ;d.

Natalie

- Że jesteś do mnie na tyle przekonany, bym nie musiała nie wiadomo jak się starać, uważasz tylko, że to mnie potrzeba przekonać. - wyrecytowała to, co myślała, bez własnego komentarza, choć miała ochotę coś dodać.