Nowy park

Taylor

Zagryzł wargę i westchnął.
- tak będzie najlepiej, dla wszystkich. W końcu znajdziesz kogoś, kto będzie Cię szanował, a nie jakiegoś durnia, który się Tobą bawi. - powiedział spokojnie, ale z ironią, z dość bezczelną miną.

Sophie

-tak, masz racje, kupię sobie miśka i będę się z nim całować, wiesz? - prychnęła. -tym razem przesadziłeś - dodała. W tym momencie "zapory" puściły. Łzy się polały, a dziewczyny ukucnęła, ukrywając twarz w dłoniach.

Taylor

Westchnął i rozejrzał się po parku. No, nikt się nie gapił. Przynajmniej nikogo nie widział. Podszedł do dziewczyny i kucnął przy niej, odsuwając ręce z jej twarzy, przytulił ją lekko.
- nie płacz. - mruknął, bo tylko na tyle było go stać.

Sophie

-daruj sobie, znajdź sobie lepsza panienkę, mniej histeryczną niż ja - prychnęła i odwróciła się od niego.

Taylor

- Sophie. - mruknął, ale teraz już jej nie dotykał, nawet nie próbował. Zagryzł wargę i obrócił się, ponownie ruszył alejką.

Sophie

- i znów się poddajesz - powiedziała w jego stronę. Otarła łzy i usiadła, tym razem na ławce.

Taylor

- nie poddaję się, chcę, żebyś nie cierpiała. - odpowiedział.

Sophie

-skoro myślisz, że jak odejdziesz, to nie będę cierpiała, to grubo się mylisz, kolego - burknęła. -ja nie wiem co Ty sobie wyobrażasz. Znikniesz z mojego życia, a co z uczuciami? - dodała patrząc na trawę.

Taylor

Wzruszył ramionami.
- o ile jakieś były, to będą stopniowo znikać. - odpowiedział jej, wbijając wzrok w drzewo.

Sophie

-jesteś samolubny, nietolerancyjny, nie masz serca i szczerze mówiąc pewnie mało cie obchodzę - wykrzyczała mu w twarz -jasne, przecież nie było żadnych uczuć - wymamrotała pod nosem i otuliła się bardziej swoją bluzą. Ruszyła w stronę wyjścia z parku.

Taylor

Przewrócił oczami.
- No, wyżyj się jeszcze, tylko zastanów się najpierw, czy robisz to na odpowiedniej osobie. - mruknął i opadł na ławkę, podciągając jedną nogę.

Sophie

-nie wyżywam się, mowie prawdę, przecież nie było żadnych uczuć - powtórzyła mu z wyraźnym naciskiem na ostatnie słowa.

Taylor

- Skąd ta pewność? - mruknął z irytacją, nie patrząc na dziewczynę.

Sophie

-trzymaj mnie, bo spadnę. - prychnęła. -przecież sam przed chwilą powiedziałeś, ze nie było prawie żadnych uczuć - mruknęła dalej idąc. -idiota - wymamrotała cicho pod nosem.

Taylor

- powiedziałem, O ILE JAKIEŚ BYŁY, a nie, że ich nie było. - poprawił ją, mrucząc coś pod nosem. - więc nie masz pewności, że ich nie było, a ja Cię teraz zapewniam, że były, takie, o jakich nie masz pojęcia. - wytłumaczył.