Drzewa Kwitnących Wiśni

Sue

Spojrzała na dziewczynę przestraszonym wzrokiem.- Sue.- odpowiedziała, mocno ściskając usta.

Natalie

- Ładne imię. - stwierdziła uprzejmie. Rozejrzała się. - Podoba ci się tu? Bo mnie tak. To miejsce ma związek z wieloma moimi wspomnieniami. Dlatego lubię tu przyjść i pomyśleć.

Sue

Skinęła lekko głową, wsłuchując się w słowa dziewczyny.- Nie wiem, dopiero co tu przyszłam.- odparła, zaciagając rękaw bluzki.

Natalie

- A, jasne. Rozumiem. Na początku też byłam nieco zdezorientowana. - odparła. Zrobiła głęboki wdech, by poczuć woń kwiatów wiśni.

Sue

Zagryzła leciutko wargę. Jak na swój wiek była bardzo mądra.- Proszę panią, wie pani gdzie może być tutaj jakiś nocleg?- zapytała niepewnie.

Natalie

Zastanowiła się. - Chyba nic takiego nie ma, nie kojarzę. - odpowiedziała. - Mów mi Natalie. - dodała. - A jeśli chcesz, mogłabyś przenocować u mnie. Mam osobną część domu, nikt by ci nie przeszkadzał.. Chyba że któreś ze zwierząt by tam poszło.

Sue

Pokręciła przecząco głową.- Nie, ja sobie poradzę.- przyznała, będąc niezależną. - Poradzę sobie.- powtórzyła.

Natalie

- Jasne, rozumiem cię. Też zawsze chciałam być samodzielna. - powiedziała. - Nie chcę się narzucać, ale jeśli kiedyś byś czegoś potrzebowała, przyjdź do mnie. - powiedziała. Podała jej kartkę z adresem. - Chyba że teraz masz ochotę na coś do jedzenia, picia albo zabawy.. Mogę pomóc. - uśmiechnęła się.

Sue

- Nie, dziękuję Ci.- odpowiedziała, lekko się uśmiechając. Sue musiała najpierw zdobyć zaufajnie, którym jeszcze nikogo nie obdarzyła. Była skryta, potrzebuje czasu. Dziewczynka wstała z ławki.- Oczywiście, kiedyś wpadnę.- oznajmiła.

Natalie

- Jasne, zapraszam. Będę czekać. A idziesz już? - zapytała. Poprawiła bluzkę. Popatrzyła na Sue, polubiła ją. Była podobna do niej samej w dzieciństwie. xd

Sue

- Nie, sama nie wiem.- odpowiedziała, usiadając spowrotem. Spojrzała na dziewczynę swoimi niebieskimi oczkami, uśmeichnęła się lekko.

Natalie

Odwzajemniła uśmiech. - Możesz zostać. Nie wyganiam cię, miło mi się z tobą rozmawia. Gdy byłam młodsza, byłam bardzo do ciebie podobna. - przyznała.

Sue

- A masz rodziców?- zapytała po chwili, wtapiając w nią wzrok. Uśmiechnęła się lekko w kąciku swoich ust.

Natalie

- Miałam. Nie wiem, co się z nimi dzieje. Mama dawno nie dzwoniła . Tata podobno zmarł. - odparła cicho. Posmutniała.

Sue

- Ja nie znam swoich rodziców.- przyznała.- Moja rodziną jest pani Ania.- dodała po chwili, uważając opiekunkę z domu dziecka jako rodzinę.