Drzewa Kwitnących Wiśni

Nate Archibald · Gość

Szturchnął ją lekko w bok.
-Staram się nie myśleć o przyszłości i ty też powinnaś zaprzestać - stwierdził.
-No ale skoro masz tyle czasu, żeby martwić się o innych, to może tą uwagę powinnaś skupić na sobie , co? - dodał.

Alice · Gość

Spojrzała na niego pytająco.
-Sugerujesz, że powinnam coś ze sobą zrobić?-mruknęła, niepewna czy dobrze zrozumiała jego sugestię.

Nate Archibald · Gość

Uśmiechnął się jedynie kątem warg, przenosząc wzrok na otaczające alejkę drzewa.

Alice · Gość

-No tak, to już wszystko jasne.-rzuciła sarkastycznie, oblizując spierzchnięte wargi.

Nate Archibald · Gość

-Taa- skwitował jedynie, całkowicie nie słuchając dziewczyny.

Alice · Gość

Spojrzała na jego twarz.
-Ty mnie w ogóle słuchasz?-zapytała zirytowana, podnosząc nieznacznie głos.

Nate Archibald · Gość

Spojrzał na nią nieobecny.
-E, tak - mruknął, unosząc jedną brew.

Alice · Gość

-O czym Ty właściwie myślisz, co?-zapytała dociekliwie. Nic nie mogła na to poradzić, miała potrzebę, żeby się wygadać.

Nate Archibald · Gość

Wybuchnął śmiechem.
-Myślisz, że ci powiem? - zapytał rozbawiony, wielce rozbawiony.

Alice · Gość

-Myślę, że nie zamierzasz.-przyznała.
-Co nie zmienia faktu, że życie jest tu piekielnie nudne.-ciągnęła, niezniechęcona jego reakcją.

Nate Archibald · Gość

Kiwną głową.
-Niesamowicie nudne - stwierdził, przysiadając na jednej z drewnianych ławek. Nie chciało mu się dalej iść.

Alice · Gość

Zrobiła jeszcze kilka kroków, zaninm uświadomiła sobie, że chłopak już nie idzie koło niej. Na jej twarzy rozlał się gwałtowny rumieniec zażenowania. Chrząknęła głośno, po czym zawróciła i usiadła na ławce.

Nate Archibald · Gość

Nawet nie zauważył, że dziewczyna przez chwilę podążała dalej. Wpatrywał się w przecięcia między czerwoną cegłą na chodniku. Włożył dłonie do kieszeni bluzy bez słowa.

Alice · Gość

Spojrzała w jego twarz. Chciała się odezwać, ale wzruszyła tylko do siebie ramionami. Wypytywanie nie miało sensu, chłopak i tak nie poda jej powodu swojego zachowania, zresztą ona nie zrobiła by naczej. Oparła się o oparcie ławki.

Nate Archibald · Gość

Spojrzał na nią.
-Hym, właściwie to na mnie pora - stwierdził i podniósł się. Posłał jej obojętny uśmiech i przeszedł obok ławki, ruszając alejką. Po chwili zniknął za drzewami.