Dom Garray'a

Tamara

Uśmiechnęła sie do niego, lekko podnosząc kącik wąskich ust. Związała po raz kolejny włosy.

Garray

-Uważaj, bo wyłysiejesz, jak nie dasz im spokoju.-powiedział takim tonem, że trudno było zgadnąć czy mówi poważnie, czy żartuje. Przeciągnął się nieznacznie.

Tamara

- Ja mam mocne włosy, ale często wkurzające.- oznajmiła, zastawiając włosy i wracając do poprzedniej postawy. Krążyła wzrokiem po kuchni.

Garray

-To obetnij.-poradził poważnie, ale kąciki jego ust drgnęły leciutko, jakby powstrzymywał śmiech. Uśmiechnął się lekko.

Tamara

Skrzywila się.- Nie, szkoda.- powiedziała.- Za długo o nie dbałam.- dodała, uśmiechając się.

Garray

Szedł z Harumi, a właściwie poddawał się jej ciągnięciu. Byli jeszcze w pewnej odległości od domu.
-No to biegnij. Raczej się nie zgubisz po drodze.-zauważył w końcu, gdy potknął się z jej pomocą. Ponownie odgarnął włosy z twarzy.

Harumi · Gość

Westchnęła, wywracając oczami. Zwolniła nieco kroku, trzymając jednak dalej skrawek rękawa u jego koszuli.
- To biegnij, to biegnij.- mruknęła niemal nie dosłyszalnie pod nosem. - Nie chcę sama biec. - uśmiechnęła się kącikami warg, odwracając głowę w jego stronę.
Zerknęła na swoją torbę,którą niósł na ramieniu. Poczuła dopadający ją głód. Dobrze, że zrobiła kanapki.

Garray

Uśmiechnął się lekko.
-Ale marudzisz, dziewczyno. -mruknął pod nosem, lecz przyspieszył zgodnie z jej życzeniem.
-Tam zamierzam nocowac.-wskazał spory obszar trawy otoczony starymi drzewami.

Harumi · Gość

A i tym razem pobłądziła wzrokiem na miejsce które wskazał. Zamrugała powiekami, rozglądając się wokoło.
-Ten teren nie jest ogrodzony, prawda? - zapytała, rozglądając się wokoło.
-Nie ma tutaj też żadnych dzików? - mruknęła pytająco po chwili, przenosząc na niego intensywnie piwne oczy.

Garray

-Nie , nie jest. Po co miałbym go ogradzac?-zapytał zdziwiony. Po chwili dotarł do niego sens jej pytania, parsknął cichym śmiechem.
-Oj, miastowa z Ciebie dziewczyna. Dzik nie zaatakuje ot tak, jeśli nie wejdzie się na jego teren.-powiedział łagodnie.

Harumi · Gość

-I to aby na pewno nie jest teren jaki upodobały sobie dziki? - zapytała jeszcze dla pewności, przyglądając mu się badawczo. Obrany punkt, który obrali sobie za cel zbliżał się powoli, a wytrzymałość Harumi wisiała na włosku. Zawsze była niecierpliwą osobą, co teraz wymusiło na niej uśmiech. Czasami sama śmiała się z własnego charakteru,który był ciężki do wytrzymania dla innych z jej otoczenia.
- A ognisko rozpalimy? - po chwili jednak już zapomniała o dzikach i innych nocnych zmorach.

Garray

-Na pewno. - uspokoił ją.
-A ognisko rozpalic możemy, absolutnie nic nie stoi na przeszkodzie. Wiesz, dzikie zwierzęta boją się ognia.-stwierdził poważnie, a kąciki ust drgnęły mu lekko.

Harumi · Gość

Uśmiechnęła się pogodnie.
-Jadłeś pieczone jabłka? Ponoć są pyszne...- powiedziała zamyślona, zastanawiając się jak może owy owoc spakować. Już na samą myśl zaburczało jej cicho w brzuchu. Ta dziewczyna żyła, żeby jeść chociaż nie było po niej tego widać.
Spojrzała na bruneta kątem oka.

Garray

Uśmiechnął się. W pewien sposób bawiła go ciągła gadatliwośc dziewczyny i sposób, w jaki próbowała dociec wszystkich interesujących ją rzeczy.
-Oczywiście, że jadłem pieczone jabłka. I ty także dzisiaj je zjesz, pod warunkiem, że zasłużysz.-zapewnił ją spokojnie.

Harumi · Gość

- A ja mogę zasłużyć? - zapytała momentalnie, wyraźnie zaciekawiona. Już wyobrażała sobie pieczone jabłka, takie jak to widziała kiedyś w telewizji.
No tak, takie obrazy to pamiętała jedynie z programów kulinarnych czy innego typu bzdetów, o których nazwach czy prezenterach nawet brunet nie miał zielonego pojęcia. Szturchnęła go zaczepnie łokciem w bok.