Park

Kathy

- Hm..jakoś nie wierze, no coś musi być. Tak cały czas, bez żadnych..nic. ? Tylko tak siedzisz, myślisz itp. ?- zapytała wyjmując rękawiczki z kieszeni.

Peter

-Tak, tylko tak siedzę, z tym myśleniem bym nie przesadzał. - mruknął z wyraźnym naciskiem na 'tak'

Kathy

- No to masz ciekawe życie, nie ma co. Ale no nie o tym...wiesz mam pracę, po dość długim czasie. - powiedziała ubierając rękawiczki.

Peter

-Gratuluje. - uśmiechnął się kątem ust, wciskając dłonie do kieszeni.

Kathy

- Ejj, weź coś gadaj, a nie tylko ja bo wiesz, jak ja się rozgadam>>to może doprowadzić do..ee..lepiej nie mówię.- powiedziała lekko go uderzając go w rękę.

Peter

-Mówię za mało - źle, mówię za dużo - niedobrze. - mruknął prawie niesłyszalnie bardziej do siebie niż do dziewczyny. -Co mam mówić ? -skierował swój wzrok na dziewczynę.

Kathy

- No nie wiem, coś mów. Bo w końcu jesteśmy przyjaciółmi, nie? A ja jako ta, która się we wszystko wtrąca to Ci nie wierzę.- powiedziała wytykając mu język.

Peter

-Nie masz powodu, by mi nie wierzyć. - uniósł jedną brew.

Kathy

- Okej, już nic nie mówię, ale nic nic? no dobra, a więc..- wzięła głęboki oddech, chciała cos powiedziec, ale potem jak z nia była zapomniała. xDD

Peter

Pokręcił głową, z dezaprobatą patrząc na Kath. Przymknął lekko powieki, i przeciągnął się obierając plecy na oparciu ławki.

Kathy

Powoli wypuściła powietrze z ust. Otarła oczy, wyprostowała nogi.

Peter

-Mów coś. - mruknął, i zapewne z nudów kopnął jakiś kamień.

Kathy

- Ale co? Ja już się wyczerpałam.- powiedziała z uśmiechem, skrzyżowała ręce.

Peter

-Jasne, ty i wyczerpała to przecież dwa przeciwieństwa. - pokazał jej język.

Kathy

- Wcale nie, ja jestem bardzo spokojna.- również wytknęła mu język.