Park

Mike

Gdy uszczypnęła go w ramię spojrzał na nią gniewnie, chociaż w oczach płonęły mu wesołe iskierki.
- Nie powinnaś wątpić w moją wytrzymałość. Ani zarzucać mi otyłości. To rani moją męską dumę i powinienem Cię za to ukarać. - wyjaśnił, po czym swobodnie przerzucił ją sobie przez prawe ramię.
- A co do zabezpieczeń, jeszcze dziś obiecuję założyć łańcuch na drzwi. - zapewnił. Swoją drogą powinien nabrać przyzwyczajeń, by zamykać zamki na noc. Jakoś nigdy nie mógł się tego nauczyć - w jego mieszkaniu zwyczajnie nie było wielu cennych rzeczy, zabezpieczenia uznawał za zbędny trud.

Rukia

Boże, widzisz i nie grzmisz! - pisnęła, czując jak przerzuca nią niczym zbędny worek. Zmrużyła powieki i burknęła coś pod nosem,niczym niejedno z rozdrażnionych,pełnych żalu i nieszczęścia dzieci o oczach jak pięć złoty i czerwonym nosie.
Zacisnęła jedną z dłoni w pięść i zwyczajnie w geście protestu walnęła go nią w plecy. Nie na tyle mocno, żeby sprawić zbyt wiele bólu, jednak na tyle, żeby zwrócić uwagę na swoje małe przeciw.
-Jak się tylko dostanę do Twojego mieszkania, to i łańcuch Ci zajomie. Sprzeda się. Skup złomu aż świeci możliwościami. Także jak już masz zakładać, to gruby, będzie przynajmniej na dobrą pizze. - zauważyła wyraźnie ucieszona, jakby rzeczywiście swój pomysł miała w zamiarze wprowadzić w życie. Rozluźniła nieco mięśnie i westchnęła,pozwalając się nieść niczym jakąś pierwszą, lepszą lalkę.
-Mikkeeee. - po niedługiej ciszy jaka zapanowała, dało się usłyszeć znów jej głos. Tym razem krótkie i nawet nie głośne jęknięcie, niemal kipiące udawaną słodyczą.Umyślnie przeciągała jego imię.
-Kupisz mi kota? - dodała zaraz. Wiadomo, że w jej wypadku nic nie wychodzi z niczego, a szczególnie ten słodki urok nieodzowny każdej kobiecie. Kwestia tylko, czy wszystkie potrafią go właściwie wykorzystać.

Mike

Ignorował uderzenia jej drobnej pięści i uśmiechał się tylko pod nosem słuchając wywodu o łańcuchach. Też pomysł, pizzy jej się zachciewa. W gruncie rzeczy... Nie, właściwie to nie był zły pomysł, chociaż nie zamierzał ofiarowywać jej żelaznego łańcucha na ten cel. Zanotował w myśli, żeby w najbliższym czasie wybrać się na pizzę i bez słowa szedł dalej. Na jej słowa dotyczące kota przystanął.
- Żartujesz? Żeby mnie oszczał? - stwierdził krótko i otrząsnąwszy się nieco z szoku wywołanego tą niedorzeczną propozycją ruszył dalej przed siebie.

Rukia

Dziewczyna momentalnie zmrużyła powieki. Już sam fakt, że doszukała się w jego głosie oburzenia co nie lada ją zdenerwował.
-Jak sobie zasłużyłeś, to Cię obszczał... - mruknęła pod nosem, ledwo dosłyszalnie z nutą niezadowolenia.
-Nie wrzucaj wszystkich do jednego worka! Stink zwyczajnie Cię nie lubił... - powiedziała żywo, nadrabiając wcześniejszą uwagę, które i tak zapewne nie słyszał.
-Jego 'lubienie' liczyło się na wagę żarcia... - dorzuciła pod nosem, znów cichym mruknięciem.
-Pewnie czymś mu zawiniłeś, koty są pamiętliwe jakby nie patrzeć... - pokiwała głową, zastanawiając się nad czymś intensywnie.
-I postaw mnie wreszcie, bo się doigrasz! - burknęła nagle, wyrwana z zamyślenia. Powierciła się chwilę, ot na potwierdzenie swoich słów.
Czasami zwyczajnie żałowała, że należy do tych drobniejszych o wątłej sile w rękach. Już dawno powinien zarobić mocnego kopa. Teraz w dodatku jeszcze sam się o to prosił. Ona jednak nie miała siły nawet się samodzielnie wyrwać, coby tutaj dopiero mówić o ataku na jego osobę.

Mike

Pokiwał głową. Oj, tak, zdecydowanie go nie lubiła ta ruda bestia. Z wzajemnością.
- Ja też go nie lubiłem. - zapewnił gorliwie, wyławiając spośród cichych, gniewnych pomruków niewątpliwie dotyczących jego osoby i jego stosunku do kotów czy czegoś takiego sensowne zdanie.
- Tak jest, pani, jak sobie życzysz. - zgodził się przywracając ją do pionu.

Rukia

Dziewczyna stanęła twardo na ziemi, otrzepując dłońmi spodnie jakby mogła się szczególnie ubrudzić podczas tej krótkiej przechadzki.
Zerknęła na niego, wracając do uwagi na temat kota.
-Nikt przecież nie pytał czy go lubiłeś... - pokazała mu język i poczochrała krótko po włosach, jakby chcąc załagodzić swoje złośliwości.
-Przecież to logiczne, że nie wywalę kota, bo ktoś go nie lubi... - dodała jakby się tłumacząc. W rzeczywistości chciała raczej powiedzieć "To logiczne, że go nie wywalę tylko dlatego, że masz jakieś 'ale'. Co jak co, starała się obierać słowa w łagodniejsze zamienniki. Uśmiechnęła się miło kątem ust i dmuchnęła w kosmyk włosów, który nasunął się na jej twarz.
-Chociaż one wszystkie chyba też mnie nie lubiły...Nawet na mnie nie czekały, a przecież załatwiłam im tymczasową opiekunkę. - burczała pod nosem, wsuwając dłonie do kieszeni u spodni.
-Co jak co, przynajmniej jeden problem masz z głowy. Nikt Cię teraz nie obsika na dzień dobry. - dodała i ruszyła wolnym krokiem. Zerknęła na niego ukradkiem.
-Chociaż w głębi ducha zawsze myślałam, że to lubisz... - uśmiechnęła się bezczelnie i zagwizdała cicho, próbując w ten sposób wynucić melodię jakiejś piosenki.

Mike

Prychnął cicho i ruszył za nią, dopasowując tempo swoich kroków do jej wleczenia się.
- Jasne. Uwielbiam, chętnie będę płacił czym zechcesz, tylko nie odbieraj mi tej radości. - parsknął przewracając oczami.
- Chociaż, z tego co rozumiem, radość sama się odebrała? Odeszła, niewdzięcznie zniknęła za zgniłą szopą? - teatralnym gestem położył rękę na sercu.
- Będę tęsknić. Ale nie przejmuj się, jeżeli bardzo potrzebujesz futrzaka, możesz dostać ode mnie chomika. Albo świnkę morską, co Ty na to? Chcesz małego gryzonia... oczywiście o rudym futerku? - spojrzał na nią niewinnie.

Rukia

Dziewczyna spojrzała na niego kątem oka.
-Taki z Ciebie aktor,jak ze mnie żaba w groszki.- skwitowała, udając naburmuszoną. Właściwie całkiem dobrze jej to wychodziło. Idąc, napuszona kopała na drodze co raz napotkany, niewielkich gabarytów kamień.
-Taka świnka to by raczej do Ciebie pasowała, tyle, że nie morska. Wiadomo, jaki pan taki...zwierz. - pokręciła głową, drapiąc się po karku.
-Na pewno znalazłaby się też ruda, całkiem spora, żeby Ci towarzystwa nie zabrakło i wieczornych monologów. - rzuciła spokojnie, zerkając na niego co raz ledwo dostrzegalnie.
-Pewnie i ugotować coś potrafiła, posprzątać i poczytać na dobranoc. - mówiła dalej, spokojnie. Chociaż nigdy tego nie robiła, warto było palnąć coś jeszcze głupszego od wcześniejszych tekstów.
Przeciągnęła się leniwie, rozglądając za jakąś ławką. Kiedy się jej doszukała, szybko zrezygnowała z tej opcji. Złapała go za rękę i jak gdyby nigdy nic pociągnęła na trawnik, w stronę jednego z pobliskich drzew. Słońce już i tak bardziej mu zaszkodzić nie może, mimo wszystko jednak, chciała jeszcze ratować swoją głowę ;3

Mike

Wzruszył lekko ramionami.
- Nie widziałem nigdy żaby w groszki, więc trudno mi cokolwiek porównać. Widziałem żabę umazaną czerwoną farbą... Ale, to już inna historia. - uśmiechnął się lekko na to wspomnienie, jednocześnie obserwując kopane przez nią kamyczki.
- A więc wieczorne monologi, mówisz? Gotowanie, sprzątanie, historyjki na dobranoc? - w pewnym momencie przerwał wywód i zaskoczony pozwolił się pociągnąć na trawnik.
- A więc pełny serwis. - zauważył siadając po turecku.
- Skoro tak... dobra. Możesz się wprowadzić. - wyszczerzył zęby pociągając ją za rudy lok i puszczając szybko, by wrócił na swoje miejsce.

Rukia

Przez chwilę próbowała sobie przypomnieć wspomniane zdarzenie, doszukać się w myślach wzmianki o tej czerwonej farbie - nie przypominała sobie żeby kiedykolwiek o tym opowiadał, nie pamiętała także żeby była w tym aktorką.
-Czerwoną farbą? - zerknęła na niego, unosząc jedną brew. Opadła na trawnik obok niego. Chwilę słuchała jego wypowiedzi, kiedy jednak zaproponował jej przeprowadzkę niemal walnęła go ze złości. Skwitowała to szybkim, mocnym kuksańcem w bok i naburmuszona odsunęła się kawałek, patrząc uparcie w trawę.
-Jak ja Cię kiedyś dorwę...Jak słowo daję... - burczała, wyrywając pojedyncze źdźbła trawy. Zmrużyła nawet powieki, wyraźnie niezadowolona z docinki. Co jak co, zapomniała już jak to jest się z nim przekomarzać. Zapomniała też,że ciężko go przegadać. W tym związku chyba złośliwość odgrywała najważniejszą rolę.

Mike

- No?- wyszczerzył zęby w uśmiechu.
- Co mi zrobisz, jak mnie dorwiesz? - roześmiał się cicho i wyprostował nogi w kolanach, kładąc się na trawie. Podłożył zgięte ręce pod głowę, zmrużył oczy. Teraz przynajmniej słońce nie świeciło mu w twarz, chociaż jeszcze nie zaszło. Jasne, po co miałoby go słuchać, w końcu jest zbyt daleko, żeby coś mu zrobić. Parsknął cicho, rozbawiony własnymi myślami.

Rukia

Kiedy mówił, korzystając z okazji w geście złośliwości zwyczajnie wsunęła mu do buzi kilka drobnych źbeł trawy.
-Ty cholerny złośliwcu...- burknęła, zakrywając mu usta dłonią na krótką chwilę. Na tyle długą jednak żeby poczuł smak trawy zanim zdąży ją wypluć.
Przeciągnęła się leniwie, ziewnęła.
-Jesteś straszny... - narzekała nadal.-Porównujesz mnie do świni... - to nic, że ona zrobiła to pierwsza w stosunku do jego osoby.-Nabijasz się i w dodatku nic sobie nie robisz kiedy się obrażę! - rzuciła jeszcze, mrużąc nieznacznie powieki. Mimo wszystko jednak, jej dłoń popełzała do ciemnych włosów chłopaka, które zmierzwiła krótkim, ale powolnym ruchem.
-Mimo wszystko nie pamiętam nic o czerwonej farbie. Jestem pewna, że to nic, co warto zapamiętywać skoro wyleciało mi to z głowy. - pokiwała głosą, jakby sama do siebie i przybrała nieco zamyślony wyraz twarzy.

Mike

Spokojnie przytakiwał z lekko znudzonym, chodź rozbawionym wyrazem twarzy.
- Mea culpa. - powiedział w końcu wypluwając z ust źdźbła wepchniętej tam przez dziewczynę trawy.
- Jestem wredny, cyniczny, złośliwy i w ogóle wszystko, co najgorsze. - przyznał.
- Ale przecież Ty nie jesteś inna, no nie? - zerknął na nią z uśmiechem.
- A jeśli chodzi o czerwoną farbkę... - na jego wargach pojawił się łobuzerski uśmiech.
- Wydaje mi się, że nic Ci o tym nie wspominałem. - wyjaśnił przewracając się na bok i podpierając głowę ręką.

/lecę na razie, pa ;> /

Rukia

Dziewczyna zignorowała jego pytanie. Nie było sensu na nie odpowiadać. To logiczne, że była przecież inna. Nigdy go nie obrażała, a przynajmniej starała się tego nie robić, trzymała się kultury i najzwyczajniej w świecie starała się być uprzejma - człowiek cud, wiadomo, że te wszystkie wartości są w życiu najważniejsze.
-Faktycznie, raczej nie. - zauważyła spokojnie, przyglądając się mu. Jej uwadze nie był w stanie umknąć tak dostrzegalny, łobuzerski uśmiech, który zawitał na twarzy chłopaka. Właściwie to zdążyła się do niego przyzwyczaić, także tym razem nie był w stanie zbić jej z tropu. Domyślała się nawet, że to jedna z tych przygłupich, acz śmiesznych historyjek z dzieciństwa. Skrzyżowała nogi do siadu tureckiego, oparła łokcie o uda, a na otwartych dłoniach ułożyła brodę. Tak zgarbiona wbiła w niego spojrzenie.

(Ja też mykam, cya n.n)

Mike

Przez chwilę patrzył na dziewczynę spokojnie, udając, że nie rozumie jej, jakże wymownego, spojrzenia.
- A - zorientował się w pewnym momencie.
- Pewnie chcesz usłyszeć o czerwonej żabie? - roześmiał się cicho. Zrobił nieco zakłopotaną minę, co w jego mniemaniu miało zapewnić dziewczynę o tym, że ten chłopiec z przeszłości i on nie mają ze sobą nic wspólnego.
- Nie ma tu specjalnej historii... Miałem... - zawahał się na krótko i zmarszczył brwi, jakby próbował sobie coś przypomnieć - coś koło siedmiu lat, no, najwyżej osiem. Wiesz, że mnie nigdy nie odpowiadał... - znowu zrobił przerwę, tym razem szukając odpowiedniego słowa. - ...rygor, jaki panował w moim domu. W akcie buntu zabawiłem się z przyjaciółmi w Indian. Żaden oczywiście nie chciał być zakładnikiem, więc znaleźliśmy żabę. Farba miała imitować krew wypływającą z licznych ran po naszych strzałach. - uśmiechnął się nieco zażenowany i zerknął na nią czekając na reakcję.

/wracam ;>/