Leśna polana.

Esmee · Gość

Nastała niezręczna cisza. Nie wiedziała o co zapytać. Zawsze rozmowa jakoś się sama toczyła, ale nie teraz.

Ross

Ross myślał właśnie o swoich patyczakach, czy aby na pewno dobrze zamknął terrarium? Chyba tak. Spojrzał po kryjomu na dziewczynę.

Esmee · Gość

A masz może jakieś zwierzątko - zapytała dalej patrząc przed siebie.

Ross

- Kota i dwa patyczaki . -odpowiedział i przemógł się, patrząc w oczy dziewczyny z lekkim uśmieszkiem na twarzy.

Esmee · Gość

Hmm uwielbiam koty - powiedziała z uśmiechem. Popatrzyła w oczy chłopaka lecz zaraz przeniosła wzrok przed siebię.

Ross

- Ja swojego od długiego czasu nie widziałem - zdał sobie sprawę, że Koko widział ostatnio z miesiąc temu. Ups.

Esmee · Gość

Nie martw się na pewno sobie poradzi. Ja nigdy bym nie mogła trzymać kota w domu. One chodzą własnymi drogami i nie mogłabym im tego uniemożliwić - powiedziała szczerząc się.

Natalie

Natalie przymaszerowała na polanę i bez większego trudu wspięła się na jedno z drzew. Rozejrzała się. Och, tak. Zmieniła się, i to bardzo. Nie tylko zewnętrznie. Westchnęła cicho.
Chwyciła rękaw bluzy i z nudów zaczęła skubać go szczupłymi palcami, wspominając to, co minęło, co nie wróci.

Chris.

I w tym też miejscu pojawił się Chris. Dość długo nie było go w tym miejscu i nie był pewien czy spotka kogoś znajomego, bo to miasto jest już jak miasto duchów. Rozejrzał się po polanie i przypomniał jak to Natalie go tutaj przyprowadziła. Ile by on dał by się z nią znów zobaczyć, powspominać stare czasy.

Natalie

Na widok starego znajomego dziewczyna uśmiechnęła się szeroko. W kilku susach znalazła się na dole. Podbiegła do niego i, niewiele myśląc, wtuliła się w ramiona blondyna.
- Jak dobrze cię widzieć. - stwierdziła, odchylając głowę.

Chris.

Zrobił wielkie oczy lekko zdziwiony tym wszystkim. Dopiero co o niej myślał, a tu BUM! i się pojawiła. Uśmiechnął się kątem ust do niej i przytulił ją.
- Ciebie też. - powiedział przyglądając się jej. - Czy mi się wydaje, czy jesteś jeszcze ładniejsza niż wcześniej? - wyszczerzył się do dziewczyny.

Natalie

- Hej, nie przesadzaj. Urodą to ja nigdy nie grzeszyłam. - szturchnęła Chrisa łokciem w bok. Przytuliła policzek do jego szyi, napawając się znajomym zapachem.
- Brakowało mi cię. Noah gdzieś mi zwiał, mam chociaż ciebie - reszta też się zapodziała. - brunetka już nie mówiła tego ze smutkiem. Przyzwyczaiła się do tych myśli, miała na przemyślenia wiele czasu. Tęskniła, ale już nie tak boleśnie.

Chris.

- Ja na szczęście szybko wyjechałem i nawet nie miałem zamiaru wracać tutaj. - powiedział unosząc brew. - Tylko z niewiadomych mi przyczyn ciągnęła mnie spowrotem w te strony. Prawdopodobnie pewna brunetka za dużo o mnie myślała. - wytknął w jej stronę język i uśmiechnął radośnie. - A jeżeli chodzi o twoją urodę to nic ci nie brakuje, ot co.

Natalie

- Fakt, miałam nadzieję, że wrócisz. Widać łączy nas telepatyczna więź. Wiedziałeś, że chcę cię zobaczyć. - stwierdziła pogodnie Natalie.
- Może trochę wydoroślałam. Za komplement dziękuję, ale wiem swoje. - zaśmiała się melodyjnie. Fakt, najbardziej rzucała się w oczy jej dojrzałość. Dojrzałość, której wcześniej nie było zbyt wiele.
- Może usiądziemy teraz na tym samym drzewie, co kiedyś, i porozmawiamy? - zaproponowała. - Mam nadzieję, że nie wyjedziesz za parę dni.

Chris.

- Raczej nie wyjadę, praktycznie nie mam nawet gdzie, więc mamy dużo czasu dla siebie. - powiedział chowając dłonie w kieszeniach spodni. Uśmiechnął się kątem ust na wzmiankę o drzewie i od razu zaczął iść w jego stronę. - Bardzo chętnie. Dawno nie wchodziłem na drzewa i tego typu rzeczy. - uśmiechnął się szerzej spoglądając na nią.