Las na obrzeżach Palm Beach

Michael · Gość

Przyszedł do tego lasu, bo mu się nudziło. Usiadł na trawie i spoglądał na drzewa. W sumie lubił widok natury.

Louren · Gość

Dziewczyna znudzonym krokiem weszła do lasu. Swymi jasnymi oczyma zmierzyła ludzi przebywających tu. Jej wzrok na dłużej się zatrzymał na owym chłopaku. Stanęła na chwilę patrząc nań. Po chwili usiadła na jednej z ławek.

Garo

Szła z pyskiem opuszczonym ku ziemi. Węszyła, szukała kotów. Dawno jej nie było, chciała się pobawić z przyjaciółką, rozerwać na strzępy bezbronne duszyczki, które nikomu nigdy nic nie zrobiły. Akurat! Grają na nerwach, nic nie robią, jedyne co potrafią to łazić po drzewach. A my, to przynajmniej porządek zrobimy.
Uniosła wysoko pysk, jej wyraz mordy był wredny, bardzo wredny. Uśmiechnęła się cwanie i zaczęła obwąchiwać pobliskie drzewa.

Vida

gdy zobaczyła Garo usadła z wrażenia, -tty żżyjeszsz!-wydukała -ty żjesz!!!!-krzykneła i zaczeła skakać

Garo

Spojrzała zdezorientowana na Vidę. O co jej chodziło? Przecież ona nigdy nie umierała,nie umarła i nie ma zamiaru umierać. Ach no tak, tylko jako Nightmare,ale ona jej nie mogła znać. Garo lekko się zdziwiła. Położyła po sobie lekko uszy, po czym zapytała , dość spokojnym jak na nią tonem.
- Tak, Vida, żyję, a co miałabym robić?

Vida

-ale ty nie żyłaś!-powiedziała z przekonaniem-ale żyjesz !-jeszcze raz powturzyła

Chanel · Gość

Kotka spokojnym krokiem weszła w las. Boże! Znowu! Spojrzała na Garo groźnie i z uniesionym wysoko ogonem i z arogancką miną, przeszła obok. Weszła na jedną z ławek i zaczęła się wygrzewać w słonku.

Vida

-zawarczała grożnie i spytała o cichu Garo-no ale skoro żyjesz to może się troche zabwimy-powiedziała z chytrym uśmieszkiem kierując wzrok na kota

Garo

Jak to ja nie żyłam!? Krzyknęła w myślach,aż odskoczyła w bok. Zmrużyła oczy, i zilustrowała suczkę wzrokiem, czy z nią na pewno wszystko jest ok. Taa...jak zawsze,wariatka...-mruknęła do siebie cicho.
-Coś Ci się pokićkało - odpowiedziała i podeszła do suczki z dumnie uniesioną głową do góry. - a co u ciebie, wszystko ok? - tylko do Vidy się tak zwracała, możesz prześledzić jej każde rozmowy, a nigdzie nie znajdziesz,że gdzieś kogoś tak pytała. Vida była jej jedyną,niepowtarzalną bratnią duszą, jedyną osobą za która tak tęskniła. Nie pogodziłaby się, gdyby coś jej się stało. Opiekowała się nią jak własną siostrą, i chodź może Vida o tym nie wiedziała, Garo skoczyłaby za nią w ogień.

Chanel · Gość

Spojrzała na psy, kątem oka, potem wróciła do... O kurka! Gdzie te cholerne słońce się podziało?! Zawiedziona wstała i przeciągnęła się, powoli. Wdrapała się na oparcie ławki i usiadła powoli.

Vida

/jakie to wzruszające do głębi !/ -no to co z tą zabową spytała jesze raz Garo

Garo

Spojrzała kątem oka na Vidę. Przesłała jej stare, porozumiewawcze spojrzenie./ cóż Chanel, sama się w to wpakowałaś, mam już wyrobioną reputację , jesteśmy kosą kotków/ Warknęła głośno,zaczęła biec. Wskoczyła na ławkę i zepchnęła z niej kocicę jednym ruchem potężnej łapy.
-To twój sprawdzian, Vido! -warknęła. Lecz do Vidy zwróciła się spokojnie i wyrozumiale. Przytrzymała łapą kotkę przy ziemi.

Vida

rzuciła się na kota i chwyciała go za kark a potek rzuciła z całej siły o drzew-teraz twoja kolej Garo -rzuciał przyjaciółce

Seth

/kosą kotków ? Chyba bandą idiotków Laughing

/
Seth przyszedł do Lasu w celach czystko rekreacyjnych. Oblizał pokrwawiony pysk odruchowo. Dolne kły wystawały z pyska wilczura. Wada genetyczna, która spowodowała, że zębiska urosły zbyt duże w życiu już nie raz się przydała. Usłyszał dziwne odgłosy i przyszedł w to... miejsce. Czarny jak smoła, wilkowaty pies stanął na skraju polanki. Wzrostem dorównujący niemal Kiarze, naturalnymi mięśniami z pewnością ją przewyższajacy.
- Co tu się dzieje ? - spytał swym spokojnym, opanowanym głosem i przyglądał się sytuacji. Nie miał wątpliwości co się dzieje. Chciał jednak dowiedzieć się jak inteligentne były te psy, ile mózgu im zostało. Nie wyobrażał sobie do tej pory rozsądnego psa, który rzuciłby się na dzieci Immie.

Garo

Podbiegła spokojnie do kocicy, złapała ją za ogon, potrząsnęła pyskiem parę razy i z całej siły rzuciła Chanel o ławkę. Podskoczyła przednimi łapami mocno opadając później nimi o ziemię. Odwróciła pysk w stronę Vidy.
-Wystarczy - odpowiedziała, otrzepała się z kurzu. - idziemy -rzuciła komendę i zaczęła truchtać w stronę wyjścia z lasu.

Nie zauważyłam Seth.
Zatrzymała się. Zwróciła pysk w stronę wilczura.
-Ślepy jesteś? -spytała podnosząc brew.