Opustoszała plaża

Natalie

- Seter. Lubi polować. Bardzo usłuchany. - poinformowała Chris'a. - Sam mnie sobie wybrał. - dodała z nutą dumy w głosie. Wyciągnęła małą kość dla psa z torebki i dała mu.

Chris.

Widze, że znasz się na psach. - powiedział uśmiechając się. - I nie bądź taka dumna. - zażartował przenosząc swój wzrok na psa.

Natalie

- A kto powiedział, że jestem? - wyszczerzyła się lekko i zarumieniła, słysząc pochwałę. Żeby to ukryć, schyliła na chwilę głowę, że niby czegoś szuka w piasku xd.

Chris.

Słyszałem w Twoim głosie, że jesteś. - Zaśmiał się. - i ładnie Ci w różowym. Pasuje Ci. - dodał szczerząc się do niej. - No i nie chowaj się. Czyżbym Cię zawstydzał? - spytał śmiejąc się. Dłonią wziął jej głowe ku sobie.

Natalie

Wyszczerzyła się do Chris'a. - Nie, nie o to chodzi. - powiedziała całkiem wiarygodnie i spojrzała na niego. - W sumie to nawet fajny z ciebie facet. - stwierdziła.

Chris.

Dopiero to zauważyłaś? - zaśmiał się. - Nie no ja nie jestem fajny. - zaprzeczył po chwili milczenia.

Natalie

- Nie kłam. - rzuciła oskarżycielskim tonem i wytknęła mu język. - Przecież to oczywiste. Jesteś fajny i tyle. - powiedziała ponownie. Spojrzała na chwilę w dal i skrzywiła się nieznacznie, ale natychmiastowo odwróciła się w stronę towarzysza, chcąc zatuszować błąd.

Chris.

Jakoś mi się nie wydaje. - znów zaprzeczył patrząc na dziewczyne. - A Ty jesteś za bardzo pewna swojego. Nie jestem i koniec. - powiedział wkładając ręce do kieszeni spodni. No tak koszulki cały czas nie miał xd.

Natalie

Przygryzła dolną wargę. - Jakbyś nie był, nie dałbyś mi koszulki. - wymamrotała po chwili. - Poza tym pewnie cię zainteresuje, że najprawdopodobniej od tej chwili nie masz absolutnie żadnej konkurencji. - mruknęła, nie patrząc na chłopaka, tylko gdzieś w bok.

Chris.

Dałem koszulke bo tak trzeba postępować. - powiedział odwracając wzrok. - A co się stało? Zostawił Cię, wyjechał? - spytał po chwili. Spojrzał na nią kątem oka.

Natalie

- Podobno wyjeżdża i nie wraca. - wzruszyła ramionami, nie dając po sobie poznać, ile kosztuje ją swobodne wypowiedzenie tych kilku słów.

Chris.

A Ty pewnie teraz będziesz udawać, że Cię to nie rusza, co? - spytał patrząc na nią. - Nie wie co stracił. - dodał uśmiechajac się lekko pod nosem.

Natalie

- Myślę, że doskonale wie, i dlatego wyjechał. - przedstawiła swoje zdanie, ignorując pierwsze pytanie chłopaka. Wiedziała, że sam zna odpowiedź.

Chris.

Jego strata. Napewno znajdziesz lepszego chłopaka niż jego. Gwarantuje. - powiedział. - Takiego, który będzie wiedział jak się Tobą opiekować i który będzie spełniał Twoje zachcianki. Taki, który naprawde będzie Cię kochał. - dodał chcąc podnieść dziewczyne na duchu.

Natalie

- Zapewne. - odparła nieco weselej, żeby nie słuchać kolejnych pocieszeń, zawsze tylko się tym dołowała. Zakładając, że wcześniej siedziała [?], położyła się na piasku i skuliła nogi w kolanach. Bezmyślnie patrzyła w niebo.