Park

Vida

wstała i warknęła na dziewczynę (Aileen) i położyła się ponownie pod drzewem, zasnęła kamiennym snem

Garo

Zaśmiała się głucho widząc ludzi. Spojrzała na Vidę, po czym oblizała zakrwawiony pysk. Była już lekko zmęczona. Położyła się pod innym drzewem.

Benya

Popatrzyła na psy. Uniosła brew. Ahh.., Benya nie była aż tak leniwa. Spojrzała znudzona na ludzi.

Vitamine

- Te psy mają ADHD. - Powiedziała ironicznie, patrząc na Aileen. Vitamine siedziała na gałęzi niedaleko dziewczyny.

Aileen

Odwróciła głowę w kierunku dziewczyny.
-Tak. Zdążyłam zauważyć...- odparła, spoglądając na odcisk zębów suki na swojej nodze.- Miejmy nadzieję, że są zaszczepione na wściekliznę.

Sam · Gość

Przyszła, spacerowała między drzewami. Przystanęła, zamknęła oczy. Myślała głęboko.

Benya

Spojrzała na Vitamine. Tak jakby rozumiejąc jej słowa wstała lekko warcząc. Spojrzała na Sam i schowała białe zęby.

Garo

Po odpoczynku, wstała i przeciągnęła się. Spojrzała w górę. Nagle przypomniało jej się o Steve. Syknęła i odchyliła się w bok. Znowu będzie jadka. Rany na pysku, a i jeszcze te blizny po walce z Kią oraz świeższe rany po różnych bójkach z kotami, czy też , z ludźmi.

Ceve · Gość

Ceve zwinnie wyskoczył z krzewów, wciąż krocząc w półmroku, które zapewniały mu gęste drzewa. Poruszał się prawie bezszelestnie, co chwilę rozglądając się czujnie na boki.

Benya

Spojrzała na Ceve. Kto śmiał zakłucać jej spokój? Warknęła cicho. Robiło się już tu tłoczno.

Ceve · Gość

Olał totalnie wark, nawet nie szukał jego źródła. Biegł dalej wzdłuż drzew poważny jak zawsze. Mruczał coś niewyraźnie pod nosem, czego nikt nie mógł zrozumieć. Ceve był niedostępny - jak zawsze.

Benya

Schowała kły. Wzrok cały czas miała skierowany na czarnego kundla. Usiadła czekając na jakąś akcję.

Ceve · Gość

Zatrzymał się, obrócił pysk i z mroku ledwo widocznie rzucił Benyi drwiące, pełne nienawiści spojrzenie. Myśli, że jej się ktoś boi. Nawet gdyby rzuciła się teraz na Ceve, okazałaby się po prostu totalnym prostakiem. Ziewnął i zaczął iść dalej.

Vida

-nie przejmuj się tym czymś-powiedziała do Breyi -on jak zawsze "dumny" z siebie i napuszony-dodała jeszcze z przymrużonymi oczami

Benya

Ah, przepraszam Królu za moje zachowanie - powiedziała ironicznie. Spojrzała na Vidę. Eh, Pan Czarny jest najważniejszy.! - odparła, w jej głosie znów słychać było ironię.