Pochmurna plaża

Natalie

- Sam mi pozwoliłeś. - wyszczerzyła się. Nie czekając na reakcję, usadziła chłopaka jak dziecko i zdjęła mu buty i skarpetki. xd Później złapała go za przegub i podniosła razem ze sobą. Poprowadziła go do brzegu i puściła. - Chodzić chyba umiesz? - zapytała. - Dasz sobie radę czy prowadzić cię za rękę?

Shane

-Poradzę sobie.-mruknął wysuwając dłoń z uścisku dziewczyny. Cofnął się po buty, po czym wrócił do dziewczyny.
-Woda...zimna musi być.-zauważył ostrożnie.

Natalie

- Jeśli się boisz, możesz iść obok. - odparła swobodnie. Temperatura wody jakoś nie robiła jej różnicy. Podwinęła spodnie do kolan i weszła do wody, zanurzając się po kostki. Spojrzała na horyzont, po czym rozejrzała się, wyraźnie jeszcze kogoś szukając.

Shane

Spojrzał na bose stopy dziewczyny zanurzone w wodzie, wzdrygnął się. Zdecydowanie nie lubił zimna.
-Szukasz małej syrenki?-zażartował widząc jej wzrok.

Natalie

- Nie. - odparła. - Szukam kogoś, kto zaginął bez śladu parę tygodni temu. - odparła całkiem poważnie. - Nie wiem, gdzie jest. - dodała, choć było to oczywiste. - Mam nadzieję, że się znajdzie.

Nexee

Spokojnym krokiem stanęła na piasku. I to było dziwne, nie biegła. Może przez tą pogodę? Podeszła do wody.

Shane

-Mhm...no, skoro tak, to ja też mam taką nadzieję.-odpowiedział nie całkiem wiedząc, co dziewczyna ma na myśli. Ale zresztą, kto by zrozumiał kobietę. Ruszył wolno przed siebie.

Idalia

Szła nieco przemoczona, nie starając się nawet chronić przed spadającymi z nieba kroplami deszczu. Rozejrzała się po opustoszałej plaży i zaczęła coś rysować palcem na mokrym piasku.

Natalie

Shane

-Rozumiem.-skinął głową, zadowolony, że już nie musi się domyślac.
-A może...-szukał jakiegoś wyjaśnienia, dla tego zniknięcia.
-No cóż. Może nie miał wyboru. -zaproponował ostrożnie.

Natalie

- Nie mogę tego potwierdzić. Po prostu nie wiem. Póki co wydaje mi się nierealny, jakby nigdy go nie było. - odparła i wzruszyła ramionami.

Shane

-To może warto byłoby tak właśnie myślec i życ dalej tak, jakby rzeczywiście nigdy go nie było?-zasugerował ostrożnie.

Natalie

- Próbuję zapomnieć, ale nie wiem, czy potrafię. - odparła. - Staram się, jak mogę. Pomagają mi w tym znajomi, przy których potrafię zapomnieć o wszystkich problemach. - uśmiechnęła się lekko.

Shane

-No, to chyba nie jest tak źle, co? Poradzisz sobie, zobaczysz, jak szybko.-pocieszył ją.

Natalie

- Myślę, że kiedyś mi się to uda. - uśmiechnęła się lekko i popatrzyła na morze. Zorientowała się, że przystanęła. oO