Plac Zabaw

Diuna

wtuliła mordkę w swoją panią i miauknęła-ja też- potem zaczęła mruczeć i wskoczył Viv na ramię

Vivianne

Oj Ty mruczajko - westchnęła cicho głaszcząc ją po uszach, usiadła. Rozejrzała się z szerokim uśmiechem, chociaż nastrój nieco jej opadł, gdy spojrzała na psychopatę. Przeniosła wzrok na Diunę - głodna jesteś? Trochę schudłaś...

Diuna

Diuna był bardzo głodna, tyle czasu nie widziała talerzyka ż to nie mieściło się w głowię, żywiła się kostkami i innymi odpadami, nie było lekko. wtuliła się jeszcze raz w swoją właścicielkę i miałknęła prosząc o posiłek

Vivianne

Już, już daję - sięgnęła do torebki. Jeszcze miała w niej trochę jedzenia i kilka pojemniczków ze śmietanką do kawy, ale zawsze. Otworzyła trzy i położyła przed kotką, a po chwili wyjęła jeszcze saszetkę z kocim jedzeniem. Otworzyła i czekała, aż kotka wypije śmietankę z przynajmniej jednego pojemniczka, by móc dać tam jedzenie.

Diuna

wypiła śmietankę która smakiem jej bardzo odpowiadała ponieważ przypominaą mleko potem bez większej gracji (jak na kogoś tak wygłodniałego)wrąbała pyszne jedzenie dla kotów

Vivianne

Dała jej jeszcze jeden pojemniczek ze śmietanką i poszperała w torebce szukając czegoś zjadliwego dla kota. Już chciała zrezygnować niczego odpowiedniego nie znajdując, ale wygrzebała jeszcze odrobinę kociego jedzenia. Sama się zdziwiła, po co to nosiła, w każdym razie się przydało. Może przeczuwała, że Diuna niedługo się pojawi...

Diuna

zjadła i z wdzięcznością położyła się na kolanach Viv ,zasnęła ,bardzo ją kochała bo w gruncie rzeczy to tylko ją znała

Vivianne

Przytuliła kotkę do siebie. Znowu się rozejrzała, zatrzymując w końcu wzrok na rannym psie. Poprawiła kolczyk i spojrzała na psychopatę. Zaśmiala się, mimo że sama nie wiedziała czemu. Nie budząc Diuny posprzątała opakowania po śmietance i po jedzeniu, zwinęła je w jedną kulkę i rzuciła do kosza na śmieci. Chwilę chwiały się na rogu, aż wpadły do środka.

Death

- Wzruszające! - Zaśmiał się. Ten kociak też nie ma gustu, zadaje się z ludźmi. Kot tropiący się znalazł. Pfff. Nędzny zdrajca.

Chihiro

stał z boku, nienawidził ludzi tak jak ten......ludź?! no to nie do końca było normalne....
wskoczył na drzewo niedaleko psychopaty i przyglądał się mu z wysoka

Vivianne

Uniosła brew słysząc słowa psychopaty - oh, wiesz co to znaczy? Bo o ile dobrze wiem, to nie masz uczuć - powiedziała z głuchym ziewnięciem i odgarnęła z czoła grzywkę patrząc,jak śmieci trafiają do kosza. Kopnęła z całej siły kamień leżący niedaleko w zamyśleniu.

Death

- Ale... Ale przecież każdy człowiek ma uczucia... - Powiedział i rozpłakała się jak małe dziecko. Nikt go nie kocha, wszyscy myślą, że jest inny, a jest normalny!

Ceve · Gość

- Ha,ha, ha... - zaśmiał się szydersko krocząc dumnie przez plac. - nasz dzielny psychopata się rozpłakał, nie zasługujesz na szacunek , ale, czy ty w ogóle kiedyś na to zasłużyłeś? - spytał wrednie ,patrząc się nikczemnie na psychopatę.

Vivianne

Wpatrywała się w niego ze zdziwieniem - więc czemu jesteś...taki, że zabijasz dla przyjemności? - zapytała przejeżdżając dłonią po swoich włosach. Ciekawa była czy chłopak wie, że jest jego kuzynką...oparla głowę o łańcuch huśtawki - nie płacz - dodała miękkim głosem, co zdziwiło ją samą.

Death

Uciszył się. - Po pierwsze, ty się zamknij. - Powiedział do psa, rzucając mu mordercze spojrzenie. - Po drugie, to chciałem zabić tego oto osobnika w celach obronnych. - Wskazał ruchem głowy Ceve'a.