Piękny, stary park...

Samira Allen

-A może nie?Ja przynajmniej się staram - prychnęła, znów przysiadając na ławce. Nie, jednak nie idzie. Nie da mu tej satysfakcji. Odchyliła nieco głowę w tył, patrząc niezbyt zainteresowana na niebo.

Peter

-Jaaasne. - mruknął, po czym podciągnął kolana pod brodę, i oparł na nich policzek. Ziewnął przeciągle.

Samira Allen

-Peter, no - jęknęła, łapiąc go za ramię i tarmosząc na boki.
-No rusz się, nie możesz tak przysypiać- mówiła dalej z oburzeniem.

Peter

-Ale, że czemu ? - mruknął przymykając lekko oczy. Parsknął cicho.

Samira Allen

-No nie ręczę za siebię - burczała cicho pod nosem.Wzięła z końca ławki nieco śniegu i po prostu wrzuciła mu go za kurtkę.
-A masz - burknęła.

Peter

Zerwał się na równe nogi, i zaczął skakać jak poparzony, próbując tym samym wytrzepać sobie śnieg z za kołnierza. -Pożałujesz. - burknął, po czym nabrał garść śniegu, i wysypał dziewczynie na głowę.

Samira Allen

Dziewczyna strzepała śnieg z włosów, chichocząc pod nosem.
-Pożałuję? - zadrwiła, wyraźnie rozbawiona patrząc na chłopaka.

Peter

Chwycił ją za barki, i najzwyczajniej w świecie zrzucił z ławki na mokry śnieg. Parsknął, po czym bezczelnie usiadł na jej miejscu.

Samira Allen

Dziewczyna spojrzała na niego z niedowierzaniem, podnosząc się z ziemi i klnąc na niego pod nosem. Stanęła przed chłopakiem z miną zbitego psa i wzrokiem wściekłej osy.
-Przesadziłeś - burknęła.

Peter

-Przesadziłem ? - zapytał z nutką sarkazmu w głosie. Przejechał dłonią po włosach, chcąc wytrzepać z nich resztki śniegu. Przeklęta zima.

Samira Allen

-Dokładnie, przesadziłeś - syknęła, krzywiąc się nieco. Słysząc jednak swój ton, przykryzła wargę licząc w myślach. Jeszcze trochę i zabije tego człowieka. Przystanęła z jednej nogi na drugą.

Peter

-No cóż. Bywa. - mruknął, po raz kolejny przeciągając się leniwie. Naciągnął na głowę kaptur, po czym ziewnął.

Samira Allen

Dziewczyna zmrużyła powieki, łapiąc łapczywie powietrze. Opadła na ławkę i pchnęła go na bok.
-Cholerny grubas - burknęła, podciągajac kolana pod brodę i opierając o nie brodę. Naciągneła na głowę kaptur, przymykając przy tym powieki.

Peter

Zmrużył oczy, i zaśmiał się cicho. Oparł głowę na kolanie, po czym warknął coś pod nosem.

Samira Allen

Sapnęła, zerkając na niego wyczekująco po czym dźgnęła go zaczepnie łokciem w bok.
-Świnia -burknęła, uśmiechając się szerzej.