Ruiny domu

Malkolm

Eeee.. nie - powiedział - przepraszam, że zniszczyłem Ci dzieciństwo i wgl ale tutaj nie jest strasznie - dodał śmiejąc się

Hayley

- Ile ludzi, tyle poglądów xD - mruknęła z wyższością. - No dobra, fakt, tu wcale nie jest strasznie xD Porażka, myślałam, że cię wystraszę... xD - wyżaliła się mu.

Malkolm

Coś Ci nie wyszło - powiedział chichocząc. - a więc co chcesz robic w tym bardzo strasznym miejscu? - spytał po chwili

Hayley

- Hm, poczekaj, muszę mieć chwilę do namysłu! xD - powiedziała, wytężając myślenie. - Chyba posiedzieć, i pogadać, i zobaczyć, czy tu duchów nie ma xD W ogóle, to słyszałam, że masz dziewczynę, to prawda? xD - spytała.

Malkolm

Tia - powiedział troche zaskoczony jej pytaniem - co ja jakiś popularny, ze o mnie gadają? - spytał śmiejąc się xd

Hayley

- To ty się mnie pytasz? xD - odparła. - No to brawo, życzę wam szczęścia xD - powiedziała z wyszczerzem. - Boisz się siedzieć w takim odludnym miejscu bez ludzi? xD - spytała nagle.

Malkolm

Em.. Nie - powiedział i się na nia dziwnie spojrzał - słuchaj. Byłaś kiedyś w wariatkowie? - spytał po chwili śmiejąc się xd

Hayley

- Nie, jeszcze nigdy xD - powiedziała zgodnie z całą prawdą, w końcu ponoć była prawdomówna. - Hm, a nadaję się? Od zawsze wiedziałam, że jestem lekko rypnięta, ale jest aż tak źle? xD

Sam · Gość

Usiadła na murku, wpatrując sie w niebo. Uśmiechnęła się lekko. Spojrzała na dziewczynę.

Yadis

Przyszłam do ruin starego domu. Już raz byłam w tym miejscu więc nie bałam się ponownie sama tu przyjść, choć nie kojarzyło mi się zbyt dobrze. Spojrzałam na złamaną balustradę z której spadłam. Zdziwiona dopiero teraz zauważyłam jaka to wysokość. Miałam szczęście, że skończyło się tylko na skręceniu kostki. Rozejrzałam się i zauważyłam parę osób. Naprawdę zrobiło się z tego tak bardzo popularne miejsce ? pomyślałam i ruszyłam przed siebie.

Steve

Po całej nocy spędzonej na usprawnianiu stron internetowych, wreszcie postanowił wyjść na spacer i odpocząć. Jak zwykle, z słuchawkami w uszach włóczył się po mieście, aż przypadkowo trafił na znajomą mu ruinę. Tu postanowił się zatrzymać. Spojrzał na dom i skrzywił się z niezadowoleniem - nagle zaczęło się tu kręcić mnóstwo osób. Oparł się o murek odgradzający zapuszczone podwórze od chodnika. Spojrzał na ruinę. Kiedy on tu ostatnio był? Chyba z Yadis... roześmiał się na wspomnienie tamtego zdarzenia.

Yadis

Zauważyłam, a raczej usłyszałam Steve'a, który jak się okazało stał nieopodal.
- Śmiejesz się z mojej skręconej kostki ? - spytałam podchodząc do niego i uśmiechając się.

Steve

- O, witaj, Yadis - powiedział, spoglądając na nią. - Nie spodziewałem się, że Cię tu zastanę.

Yadis

- No tak - odpowiedziałam z uśmiechem - Ta balustrada raczej nie kojarzy mi się pozytywnie - dodałam i zaśmiałam się.

Steve

Spojrzał na ruinę i zaśmiał się krótko. - Tak, teraz to wydaje się zabawne.