Camping w lesie

Kim

Cofnęła się, tak że ponownie stanęła przed nim.- A ogólnie to wiesz, jak stąd wyjść?- zapytała. Wyszczerzyła rząd zębów, no co, tak łatwo nie odpuści. Spojrzała na chłopaka, z uśmiechem, a jakże ładnym uśmiechem. xd

Radek

Westchnął patrząc z rezygnacją na swoją wymarzoną puszkę. chyba jednak sobie odpuści. - Za takie informacje musisz drogo zapłacić. - Powiedział z zawadiackim uśmeichem. W myślach już ułożył sobie nowy plan.

Kim

Uniosła brew. - Tak, a jak?- zapytała opierając się o drzewo. Tylko niech to będzie coś normalnego, inaczej pójdzie do .. o, jakaś para, może oni będą wiedzieć. xd

Radek

Przyjrzał jej się uważnie, od góry do dołu jakby szukał punktu zaczepienia. Nie znalazł, niestety. - Jeśli ma pani przy sobie coś do picia... - Powiedział. Oh, dziewczyna musiała poczuć się zawiedziona, mógł przecież prosić o co chce.

Kim

- Do picia? Nie.- odpowiedziała kręcąc głową.- Widziała niedaleko jakieś jeziorko.- dodała szczerząc zęby, no co, zawsze coś, no nie? xd

Radek

Zrobił smutną minę, więc jego plan nie powiedzie się. - Sugerujesz, iż mam popełnić samobójstwo ? - Zapytał całkiem poważnie. Nie chciał pokazywać, że tak naprawdę, ta sytuacja go niezmiernie bawi.

Kim

Wzruszyła ramionami.- Jak Ci to sprawi przyjemność to czemu nie.- powiedziała.- Ale najpierw powiedz mi, jak dostać się do centrum.- zastrzegła zaraz.

Radek

Zasmucił się. - Przykro mi. Możesz wybrać tylko jedną z tych dwóch opcji. - Wyjaśnił jakby był prezenterem jakiegoś badziewnego teleturnieju, które niegdyś oglądał w telewizji.

Davis

Z niespecjalnie zachwyconą miną przechadzał się między przyczepami. Po co on tutaj przylazł? Chyba tylko ktoś nienormalny siedziałby na campingu w taki mróz. Powziął szybkie postanowienie, że zaraz wraca w bardziej ludzkie miejsca. No, może jeszcze przejdzie do końca przyczep, tak dla porządku. Wsunął dłonie do kieszeni.

Kathleen

Zza jednego z drzew wyłoniła się szczupła sylwetka Kath. Ubrana w ciepłą kurtkę, czapkę, szalik i rękawiczki szła przed siebie. Wkładajac ręce do kieszeni kurtki stanęła i rozejrzała się wzrokiem jakby nie wiedziała gdzie się w tym momencie znajduje. Mruknęła coś pod nosem i zastanawiając się co ma począć dmuchnęła sobie w grzywkę, która wchodziła jej w oczy.

Davis

No proszę, niespodzianka, ludzka postać w tym opuszczonym przez ludzi i zwierzęta miejscu. Nadzieja na rozmowę, nadzieja na towarzystwo. Ruszył przez niewydeptany śnieg w kierunku nieznanej dziewczyny, z konieczności klucząc między zasypanymi przyczepami.

Kathleen

Rozejrzała się ponownie, jedna teraz zauwążyła chłopaka, który idzie w jej stronę, tak jej się przynajmniej wydawało. Jak już był blisko niej to od razu zaczęła rozmowę.
- Przepraszam, wiesz może jak trafić stąd do miasta? - zapytała z lekkim uśmiechem na twarzy. Taki pech, była za bardzo zamyślona żeby patrzeć gdzie idzie, chociaż to jest jednak trochę ważne.

Davis

Uśmiechnął się szeroko. Hurra, hurra, chociaż jedna osoba na odludziu, na dodatek zna ludzki język. Skinął twierdząco głową.
- Owszem, tak się zdarzyło, że przypadkiem wiem. Właśnie stamtąd idę.- powiedział pogodnie.

Kathleen

Usłyszawszy jego słowa kamiń spadł jej z serca. Już myślała, że będzie musiała się błąkać, aż w końcu znajdzie drogę.
- A byłbyś tak dobry i zaprowadziłbyś mnie? - wyjęła ręce z kieszeni i poprawiła czapkę. Było zimno. Teraz miała jedynie ochote na jakieś słodycze i ciepłą czekoladę, które czekają na nią w domu.
- Jestem Kathleen. - przedstawiła się jak już przypomniała sobie, iż jednak wypada to zrobić.

Davis

- Miło poznać, Davis. - rzucił w odpowiedzi. Zrobił zamyśloną minę, powoli skinął głową.
- Tak, wydaje mi się, że Twoja prośba jest wykonalna. - stwierdził z namysłem. - Jedyne, co musisz zrobić, to skonkretyzować gdzie chcesz dojść. - zauważył z uśmiechem.