Niewielki domek nad jeziorkiem

Veronica

Tak, więc to tu Veronica posiada swój mały domek, w którym może odpocząć od gwaru miasta. Idealne miejsce na relaks. Mała plaża znajduje się niedaleko domku, a wraz z nim jeziorko. Tu najchętniej spędza ciepłe wieczory.

Veronica

Przybyła w swoje ukochane miejsce, do któego tak chętnie wracała.
Tu zawsze panowała cisza i świetne warunki do relaksu. Usiadła na drewnianych schodkach domku i zawiesiła rękę na barierce.

Chris.

Chłopak akurat przechodził obok jak zauważył dziewczyne, która siedziała sama na schodkach. Uśmiechnął się do niej i zatrzymał na przeciwko niej.

Veronica

SPojrzała na chłopaka, który właśnie zatrzymał się przed jej domkiem.
Odwzajemniła uśmiech, który nie był do końca szeroki jednak szczery.
Cześć- powiedziała w końcu, gdyż było tak niezręcznie nic nie mówić.
Uśmiechnęła się łobuzersko i wstała. Jakieś zasady kultury musiała przecież zachować.

Chris.

Jestem Chris. - powiedział wyciągając do niej rękę. Uśmiech nie schodził z jego twarzy lecz się lekko poszerzył. Spojrzał na domek rozglądajac się po miejscu.

Veronica

A ja Veronica jednak wolę, gdy mówią Ver- uśmiechnęła się, ukazując przy tym szereg białych zębów. Podała rękę na przywitanie Chrisowi.
Nic specjalnego- powiedziałą widząc, iż chłopak rozgląda się po okolicy.
Jakoś potrzebowałam czegoś małego, gdzie mogłabym spędzać czas wolny i trochę odpocząć od miasta- uśmiechnęła się przyjaźnie.

Chris.

Nie no ładnie tu. - powiedział dalej się rozglądając. - Małe ale własne. - dodał uśmiechając się do niej.

Veronica

Ot co- skwitowała z uśmiechem na słowa Chris'a.
Zdążyłam się przyzwyczaić. Mały domek, mała plaża i male jeziorko. Coś idealnie pasującedo do takiej osoby jak ja- wyszczerzyła się w szerokim uśmiechu.
No to co? Proponuję iść w stronę wybrzeża. Tam jest dosć całkiem sympatycznie- wyjaśniała i ruszyła kawałek za domek. Przysiadła na jakimś skrawku ziemi z trwą, nieopodal plaży.

Chris.

Poszedł za dziewczyną siadając blisko niej. Spojrzał przed siebie uśmiechając się. Wreszcie może pooddychać bez spalinowym powietrzem.

Veronica

Nienajgorzej, prawda?- odezwała się, zawieszając swój orzywiony wzrok na niebieskiej i gładkiej tafli wody.
Tu po prostu automatycznie chce się żyć i odpoczywać. Te drzewa, wodapiasek no i atmosfera. Jeszcze jak zwali się masa przyjaciół to jest tutaj po prostu świetnie. Wszyscy bawią się pod gołym niebem do rana- zaśmiała się, przypominając soebie rodzinne miasto.

Chris.

to już wiem gdzie robić impresy. - zaśmiał się. Oczywiście mówił to żartobliwie by lepiej poznać dziewczyne.

Veronica

Apropo imprez... no właśnie. Muszę coś zorganizować, bo juz dawno się świetnie nie bawiłam. Właściwie kiedyś to wręcz mocno przesadzałam z imprezami i miałam trochę kłopotów, ale lepiej o tym nie mówić- uśmiechnęła się.
Jak mniemam już od dawna tutaj mieszkasz. Masz tu bliskich?- zapytała ciekawa.