Zachód Słońca

Natalie

- No cóż, nie tyle nudzi, co irytuje, że tylu ludzi robi to samo. Wolałabym być nieco inna niż wszyscy. - odparła z pewnym ociąganiem.

Sayoko

- Uwierz, jesteś. - Odparła uśmiechając się tajemniczo, jak to przystało na odrywającą się od szarej rzeczywistości dziewczynę, Sayoko.

Natalie

- W sumie to każdy jest, ale nie wyróżniam się z tłumu jak niektórzy. - wzruszyła ramionami. - No cóż, może poszukam jeszcze czegoś dla siebie.

Sayoko

- Pracujesz? - Zapytała. Dziewczyna wyglądała na trochę starszą od niej, a już w wieku 16 można było przecież znaleźć pracę.

Natalie

- Pracuję jako weterynarz. - odparła. No tak, ostatnio nie miała za bardzo pacjentów, bo zwierząt w PB było bardzo mało. -.-

Sayoko

Pokiwała ze zrozumieniem głową. Objęła ramionami kolana i ułożyła na nich podbródek.
- Masz tu kogoś? Rodzinę czy coś? - Zapytała.

Natalie

- Mam dwie siostry, przyjaciół i chłopaka. - odparła, uśmiechając się kącikiem ust. - A ty? - zapytała po chwili.

Sayoko

- Jestem sama... zawsze tak było. - Odparła po chwili namysłu.
Przymrużyła delikatnie oczy, powiekami zasłaniając niebieskie tęczówki.

Natalie

Kiwnęła głową. - Jeśli pobędziesz tu trochę dłużej, zapewne będziesz miała wielu znajomych i przyjaciół. - odpowiedziała po chwili, uśmiechając się promiennie.

Sayoko

- Czy ja wiem. - Mruknęła przechylając delikatnie głowę w prawą stronę.
Nie była jedną z tych dziewczyn, co uganiają się za chłopakami, noszą krótkie spódniczki i biegają w butach na obcasach. Nawet teraz była ubrana "inaczej". Chłopięcego kroku bluzka i dżinsowe rybaczki, zwężające się u dołu.

Natalie

- Ja pierwszego przyjaciela zdobyłam po roku przebywania tu, a teraz jest ich kilku. - stwierdziła. Przez pierwszy rok nie mogła przyzwyczaić się do tego miejsca.

Sayoko

- A ja przez szesnaście lat nie znalazłam żadnego. - Stwierdziła po czym oparła się dłońmi z tyłu. Wystawiła głowę ku słońcu.

Natalie

- Oryginalni ludzie potrzebują kogoś, kto ich doceni. I ty znajdziesz taką osobę. - uśmiechnęła się do dziewczyny. Może mało się znały, ale już zdążyła ją polubić.

Brayan

Mishelle

Hmm.... Boisz się takich dużych zwierząt z kopytami, jeździ się na nich w siodle..? - powiedziała, a raczej zapytała. Wiesz o co mi chodzi nie? Mam nadzieję że umiesz jeździć - dodała. Popatrzyła na morze.