Z widokiem na gwiazdy.

James

Uśmiechnął się. - Poradziłaś sobie, prawda? - zapytał spoglądając na nią.

Natalie

- A jak inaczej? - zapytała, jednocześnie udzielając odpowiedzi. - W życiu trzeba sobie radzić ze wszystkim.

James

Chłopakowi spodobało się podejście do życia, jakie stosowała Natalie. Uśmiechnął się.

Natalie

- A Ty, czemu nie zostałeś z rodzicami? Chyba nie kazali Ci się wyprowadzić? Moi dlai mi na spakowanie się godzinę. - popatrzyłą z zainteresowaniem na James'a.

James

- Nie, sam chciałem się wyprowadzić... - odparł spoglądając na morze.

Natalie

- Rozumiem. Kontrola rodzicielska i życie w klatce, podporządkowywanie się zasadom, powroty do domu o określonych godzinach... To potrafi być uciążliwe. - powiedziała. - Jednak moi rodzice byli tak zapracowani, że zazwyczaj raz na tydzień się do mnie odzywali.

James

- Nie wiem, która sytuacja była gorsza. - stwierdził. - Przejdziemy się? - zaproponował wstając.

Natalie

- Jasne, chętnie . - uśmiechnęła się. Wstała. Zapięła bluzę. - Podoba mi się tu. - stwierdziła cicho, patrząc na okolicę.

James

- Yhm. - przytaknął swoją miną. Zaczął iść obok dziewczyny. Co chwilę spoglądał na nią.

Natalie

- Coś ze mną nie tak? - zapytała, patrząc na siebie. Uniosła brew.

James

- Nie, wręcz przeciwnie - wyszczerzył się idąc wzdłuż plaży.

Natalie

Uśmiechnęła się do niego. - Z Tobą też. - odpowiedziała. - Jeśli uznać to za komplement.

James

Zaśmiał się. - Mówiłaś, że kochasz fotografować. ? - chciał się upewnić. - Co dokładnie?- zapytał.

Natalie

- Wszystko. Naturę, ludzi, sytuacje życiowe... - odparła. - Szczególnie naturę. - uzupełniła. - A Ty? - zapytała. - Też się tym zajmujesz. Co najładniej Ci wychodzi?

James

- Najbardziej lubię robić zdjęcia makro, choć naturę, ludzi też lubię fotografować. - uśmiechnął się.