Jezioro Spokoju

Natalie

- Sądzę, że tylko tobie. Tęskniłam, chociaż nie wpadłam na to, że wystarczyłoby cię odwiedzić. - zaśmiała się i dała mu całusa w policzek, dochodząc do wniosku, że butami rzuconymi gdzieś daleko nie będzie się przejmować. Już po chwili doszła do wniosku, że letnia sukienka może zahaczyć się o drewniane molo, więc wcisnęła się Nate'owi na kolana z niewinnym uśmiechem.
- Chyba trochę się nie widzieliśmy. - zauważyła.

Nate.

- Też tęskniłem, z tą jednak małą różnicą, że nie znając twojego adresu nie mogłem cię odwiedzić.- Powiedział i objął dziewczynę w pasie, żeby nie wpadła przypadkiem do wody.- Cóż, porzuciłaś mnie na jakiś miesiąc.- Powiedział i zrobił taką minkę zbitego psiaka, prawda.

Natalie

- Naprawdę cię przepraszam, ale teraz załatwiłam wszystko w mieście i mam dużo czasu wolnego. I nigdzie mi się nie spieszy, myślę więc, że nie będziesz mieć nic przeciwko, gdy trochę razem pobędziemy. - była przekonana, że Nate nie będzie miał zastrzeżeń. Nawet jeśli - jakoś to przeżyje. Tak sądziła.
Przekręciła się jakoś tak, żeby móc obserwować szatyna, i pocałowała go w policzek, a potem przytuliła z takim głośnym szczęśliwym westchnieniem.

Nate.

- Nie, jak dla mnie odpoczynek z tobą jest dużo ciekawszy, niż samemu.- Powiedział i pogłaskał ją tak lekko po plecach, a po chwili zastanowienia pocałował w czubek głowy. Już zdążył się odzwyczaić od zachowania Natalie i póki co trochę go to wszystko zdumiewało, ale też przyprawiało o szeroki uśmiech, który ostatnio rzadko się na jego twarzy pojawiał.

Natalie

- Wiedziałam, że się zgodzisz. jesteś świetny. - bardzo się starała, żeby nie wrzeszczeć, chociaż było to dość ciężkie. Wyprostowała się i popatrzyła na Nate'a i właściwie bez zastanowienia go pocałowała, ale tym razem trochę bardziej na poważnie. Musiała przyznać, że było to trochę głupie, i z tego powodu na jej twarzy zakwitł rumieniec, ale jednocześnie nie żałowała tego, co zrobiła, i gdyby mogła cofnąć czas o tę chwilę, przypuszczalnie zachowałaby się tak samo.

Nate.

Chciał jej skromnie odpowiedzieć, że owszem, jest, kiedy go pocałowała. Cóż, mina, jaką potem zrobił nie należała do najmądrzejszych w jego życiu. Otrząsnął się jednak po chwili i uśmiechnął szeroko, widząc rumieniec dziewczyny. Położył jej delikatnie dłoń na policzku, a potem przyciągnął ją do siebie i pocałował.

Natalie

Chyba też zamierzała się odezwać, ale zapomniała, co miała zamiar dodać, więc po prostu usiadła wygodniej i zarzuciła szatynowi ręce na szyję, dzięki czemu jakoś się nie bała, że spadnie gdzieś do tyłu i się przemoczy, bo wbrew własnej woli to się kąpać nie lubiła.
- Wiesz, zostańmy przyjaciółmi. - mruknęła błagalnym tonem, a zaraz po tym parsknęła śmiechem, bo ją zawsze takie rzeczy śmieszyły. Znaczy, w ogóle miała dobry dzień.

Nate.

Słysząc słowa, na które reagował wręcz alergicznie, o mało nie wypuścił dziewczyny z rąk. Opanował się jednak w porę i złapał ją, zanim wpadła do wody, jednak dalej lustrował ja uważnym spojrzeniem, jakby nie wiedział, czy dziewczyna powiedziała to dla żartu, czy też zakpiła sobie z niego pocałunkiem. fakt faktem, minę miał nieźle wystraszoną.- Jak to?- Zapytał po chwili, ponieważ z jej miny niestety nie mógł tego wyczytać.

Natalie

Przyłożyła mu rękę do czoła i zaśmiała się cicho.
- Głuptasie, żartuję sobie z ciebie. - starała się nie parsknąć głośnym śmiechem, a żeby Nate jakoś bardziej wziął ją na serio, znowu go pocałowała. Spojrzała za siebie i stwierdziła, że mimo późnej pory, bo słońce przed momentem zaszło, można się przecież wykąpać.
- Jeśli nie umiesz pływać, masz pecha. - mruknęła i stuknęła go w bark, a potem wstała i się gdzieś ulotniła, zostawiła ubranie i została w bieliźnie, a zobaczyć ją mógł dopiero po kilku minutach, prawie na środku jeziora, obok drewnianego molo.

Nate.

Patrzył za nią jeszcze chwilę, zanim dotarł do niego sens jej słów. Gdy dojrzał jej sylwetkę w wodzie, bez zastanowienia ściągnął koszulkę, spodnie i buty, a potem w samych bokserkach wskoczył do wody, ochlapując przy tym Natalie. Po chwili podpłynął do niej z szerokim uśmiechem.- Gdzie twoja sukienka?- Zapytał, rozbawiony.

Natalie

- Tam. - wskazała w kierunku jakiejś kępy drzew i krzaków, a potem przytuliła się do Nathana, starając się nie zapomnieć o utrzymywaniu na powierzchni, bo nie przypuszczała, żeby wylądowanie pod wodą na dłuższy czas było przyjemne.
- Zresztą, co cię interesuje mój brak ciuchów? - szturchnęła go łokciem w żebro, dosyć delikatnie, zaśmiała się i po chwili już jej nie było, w sensie że schowała się jakoś pod konstrukcją molo i zastanawiała nad czymś tam, i obserwowała chłopaka.

Nate.

Właśnie chciał powiedzieć, że właściwie go aż tak bardzo go interesuje, co średnio było prawdą, ale dziewczyna zniknęła. - No nie, nie znowu.- mruknął pod nosem, wybuchając śmiechem i obracając się w wodzie w poszukiwaniu głowy dziewczyny.- Natalie?- Krzyknął, bo nigdzie nie mógł jej znaleźć, a wolałby, gdyby nie utonęła.

Natalie

Podpłynęła jakoś schowana pod wodą, żeby Nate jej nie widział, a w momencie, gdy był obrócony tyłem, zasłoniła mu oczy od tyłu.
- Cześć. - odezwała się i odsłoniła chłopakowi oczy, przy okazji uśmiechając się szeroko, jak to miała w zwyczaju. Po chwili sobie przypomniała, że rozmawiali o tej sukience, i w sumie postanowiła się dowiedzieć, po co pytał.
- To o co chodziło z tym ubraniem, w tym pytaniu był ukryty cel, czy coś? - zapytała z takim uśmiechem, który sugerował, że żartuje, ale właściwie było to serio, bo nie zrozumiała, co to znaczyło.

Nate.

Drgnął, bo go zaskoczyła, a potem obrócił się do niej przodem, obejmując ją rekami w pasie, żeby mu już nigdzie nie uciekła. Na zadanie pytanie tylko uniósl brew i spojrzał na nią rozbawiony.- Ciekawość.- Powiedział tylko.

Natalie

Uniosła brwi, bo ta odpowiedź jej nie wystarczyła, ale postanowiła nie drążyć tematu, a zamiast tego objęła Nate'a za szyję.
- W takim razie ja z ciekawości zapytam, czy chcesz mi coś powiedzieć. - właściwie postanowiła go podpuścić, żeby zobaczyć, czy ewentualnie chce o coś zapytać, ale nie dała po sobie tego poznać.