Mała plaża.

Phanaber

- Apf.- Parsknęła.- Twoje wewnętrzne oko powiedziało ci, że masz udawać, że mnie nie ma.- Przypomniała mu.- Ale skoro według ciebie to dobra myśl...- Wzruszyła ramionami i usiadła, jakby szykując się do pójścia sobie xd.

Luke

- Hm, chyba nie udawałem, że cię nie ma. - podrapał się po karku, udając myślącego. Teatralnie westchnął. - Zapłacone, to leżeć. - dodał jeszcze i popchnął ją na piasek. No co? :3

Phanaber

- Eej!- krzyknęła i zaczęła się śmiać, gdy wylądowała na piasku.- Co tak brutalnie! Ja grzeczna jestem! - Udała oburzoną xd.

Luke

- Tak mi przykro, to niechcący było. - odparł, powstrzymując śmiech, ale w końcu nie wytrzymał. Obrócił się na bok, przodem do Phanaber, i oparł głowę na łokciu.

Phanaber

- Teraz to już w ogóle powinnam się obrazić i pójść se w cholerę.- Stwierdziła ze śmiechem i szturchnęła chłopaka pięścią w pierś xd.- Śmiejesz się ze mnie!

Luke

- Nie, śmieję się z mojego wewnętrznego oka, zwanego też trzecim, albo zwyczajnie Mietkiem. - odparł przekornie, patrząc na Phanaber.

Phanaber

- Mietkiem?- Jęknęła i zaczęła się histerycznie śmiać xd.- Dlaczego akurat Mietek?- Wykrztusiła, trzęsąc się dalej xd.

Luke

- Ee... Bo czasem ma pomysły jak taki Mietek, taki menel, poza tym to imię jest ładne. - wyjaśnił cierpliwie. - No wiesz, tak mi się skojarzyło, no i będzie się tak nazywać, ot co.

Phanaber

To, że chłopak się nie śmiał tylko pogorszyło jej głupawkę xd.
- Mietek.- Jęknęła i śmiała się dalej xd. No cóż, każdy tak czasem ma xd.

Luke

- Ej, nie śmiejemy się z głupszych, okej? - zapytał, łapiąc dziewczynę za nadgarstki i nachylając się, by jej wyjaśnić, że to rodzice spłodzili takiego kretyna, więc to nie jego wina. xd

Phanaber

Pochichrała się jeszcze chwilę, ale jakoś tam jej się udało uspokoić. Spojrzała na jego ręce, trzymające ją za nadgarstki, a potem na niego.
- A podobno to bardzo inteligentne oko.- Przypomniała mu to, co mówił wczesniej, z takim ładnym uśmiechem.

Luke

- No tak, ale nawet inteligentne oko się myli. - odparł, wzruszając ramionami. Puścił jej ręce. - Jak masz się tarzać po piachu, to mnie uprzedź, odsunę ci się. - stwierdził, dźgając ją łokciem w bok.

Phanaber

Miała łaskotki, więc parsknęła śmiechem, ale na krótko, tym razem xd.
- A co? Twoje wewnętrzne oko boi się piachu?- Zapytała xd.

Luke

- Jeśli przysypiesz je piachem, nie będzie mogło mi już pomagać, a dzięki niemu to osiągnąłem wszystko w życiu, więc nie rób mi nic. - ładnie poprosił, uśmiechając się słodko.

Phanaber

- O matko, cożeś takiego osiągnął?- Aż się zdziwiła i podparła na jednym łokciu, patrząc na niego zaintrygowana xd.