Piękny, stary park...

Daisy Mae

-Ja byłam poza Palm Beach, mamo. - powiedziała. - Chciałam zobaczyć czy jest coś poza nim. - dodała zerkając na brata.

Katacuschee

W odpowiedzi tylko przewrócił zabawnie oczami. - Ja kręciłem się tu i tam... ale wróciłem!

Kama

Tu i tam..tu i tam?! Mogliście uprzedzić - powiedziała patrząc się to na K., to na D.

Katacuschee

Żeby zmienić temat, uśmiechnął się szeroko i zapytał. - A co tam u Ciebie?

Kama

U mnie bardzo dobrze - powiedziała machając potakująco pyskiem. - ale nie zmieniaj mi tu tematu - dodała siadając.

Katacuschee

- Wcale nie zmieniam! - odparł, udając lekkie oburzenie i dodał przymilnym tonem. - Po prostu chciałem wiedzieć jak się ma moja kochana mamusia.

Daisy Mae

-Czy zdrówko mamie dopisuje? A jak tam tata? - spytała. Złapała w łapy małego owada, który właśnie chodził sobie po ławce.

Yadis

Przechadzałam się powoli po parku. Był już późny wieczór, a taki spacer po całym dniu pracy był mi bardzo potrzebny. Rozejrzałam się i westchnęłam. O tej godzinie nie było już tu nikogo.

Steve

I tu Yadis bardzo się myliła. Zawsze znajdzie się jakiś odmieniec, który woli spędzić noc na włóczeniu się po pobliskich parkach niż w łóżku, jak normalny człowiek. Jeden z tych odmieńców właśnie siedział na ławce z słuchawkami w uszach i obserwował gwiazdozbiory.

Yadis

Doszłam do bocznej alejki i na ławce nieopodal zobaczyłam znajomą postać. No tak...kogo innego mogłabym tu spotkać jak nie Steve'a ? pomyślałam. Siedział wpatrzony w niebo. Podeszłam powoli, stanęłam na ławką i położyłam mu rękę na ramieniu, żeby nie padł na zawał.
- Lubisz obserwować gwiazdy ? - spytałam uśmiechając się.

Steve

I tak podskoczył. Obejrzał się gwałtownie i wyjął jedną słuchawkę z ucha. - Czy Ty naprawdę nie możesz podejść do człowieka normalnie? Musisz się skradać? - spytał.

Yadis

- Nie skradam się. - odpowiedziałam trochę usprawiedliwiającym tonem. - Po prostu przyszłam z tamtej strony... - powiedziałam siadając obok niego. - Czy już wyglądam jak Eddie ? - spytałam wyszczerzając się do Steve'a.

Steve

- Hmm... gdybyś się przefarbowała... - powiedział i zaśmiał się, gdy oczami wyobraźni zobaczył Yadis z burzą siwych włosów na głowie. Wziął z ławki wysłużonego walkmana i wyłączył muzykę.

Yadis

- Śmiesz żartować ! Moje włosy zostaw w spokoju...chociaż...może nie wyglądałabym tak źle. - dodałam i zaczęłam się śmiać myśląc ile farby trzeba byłoby na to zużyć. - Nie mam zamiaru tak szybko się starzeć.

Steve

Uśmiechnął się lekko. - W to nie wątpię... Choć podobno siwe włosy są ostatnio modne - powiedział, z powrotem kierując wzrok na bezchmurne niebo.