Tory

Yadis

Wniosłam oczy ku niebu, niczym niewinny aniołek. Miałam nadzieję, że wyglądało to autentycznie.
- Jaaaa ? Ależ skąd ! Ja nic nie sugeruję - odparłam nie mogąc powstrzymać się od śmiechu a po chwili dodałam patrząc na niego z uśmiechem - Chyba wproszę się do Ciebie na herbatę.

Steve

Z trudem powstrzymał się od kolejnego westchnięcia. Dobrze wiedział, że nic ono nie da - jeśli Yadis się na coś uparła, to żadna siła nie mogła jej od tego odwieść. - Jak chcesz - odpowiedział. Pewnie znów uda mu się wygnać Yadis z mieszkania dopiero późną porą. A resztę nocy spędzi przed komputerem i znowu nie zmruży oka do świtu.

Yadis

Spojrzałam na niego i pokręciłam lekko głową. Czasem odnosiłam wrażenie, że Steve jest dla mnie jak otwarta księga. Również go objęłam i dodałam.
- Przyjdę tylko na chwilę.

p.s. nmmt.

Marley

A Marleyek - cichy jak myszoskoczek - podążał za nimi znudzony codzienną monotonią. Blablabla...przecież on nic nie rozumiał. Nie no po prostu foch.

Ross · Wysłany: Wto 20:07, 22 Mar 2011 Temat postu:

Szedł po torach i fotografował komórką wszystko, co przypominało mu wiosnę. Sfotografował rozjechaną biedronkę na torach, zdeptanego kwiatka, kawałek zielonej trawy. Wszystkie zdjęcia były rozmazane, ale teraz nie było to ważne. Raz na jakiś czas przegryzał mini-pomidorki.

Adeline · Wysłany: Śro 17:49, 23 Mar 2011 Temat postu:

Adeline kręciła się w tej okolicy, bo zwyczajnie zbłądziła podczas długiego spaceru. Ech, niepotrzebnie zapuszczała się w tereny tak odległe od jej domu. Przez to tylko przylazła gdzieś, gdzie nie powinna. Szla sobie powoli brzegiem torów, z głową lekko spuszczoną, kopiąc jakiś drobny kamyczek.

Ross · Wysłany: Sob 18:49, 26 Mar 2011 Temat postu:

Jego wzrokiem była komórka, a on sam nawet nie zdał sobie sprawy, że w pobliżu jest jakiś żywy, poruszający się obiekt = Adeline.

Adeline · Wysłany: Nie 0:53, 27 Mar 2011 Temat postu:

Adeline też nie zdawała sobie prawy, że nie jest sama w tym opustoszałym miejscu. Uszy miała zatkane słuchawkami, z których sączyła się głośna muzyka, więc nie słyszała żadnych odgłosów, które mogłyby zdradzić czyjąś obecność przy torach. Na dodatek dziewczyna była bezgranicznie skupiona na maltretowanym kamyku.