Jezioro blisko lasu

Elena

Przeniosła wzrok na chłopaka. Przez chwilę milczała, po czym zapytała:
- Muszę wyjechać. - tym razem uśmiech nie pojawił się na jej twarzy. Ogarniał ją niewielki smutek, że będzie zmuszona wyjechać na jakiś czas.

James.

Spojrzał na nią i zmarszczył brwi.
- Dlaczego ? Coś się stało ? Jak długo Cię nie będzie ?

Lillian

Dziewczyna przyszła nad jezioro, rozmyślając o co poniektórych sprawach. Miała niezły mętlik w głowie. Niby błahostki, ale cholernie dużo czasu zabierają. Chciała się rozluźnić, miała nadzieję, że spotka kogoś nowego, a przynajmniej normalnego.
Podeszła do wody i usadowiła się na brzegu wygodnie, prostując nogi w kolanach. Wyciągnęła z plecaka jak zwykle - książkę, której nie dokończyła czytać w kawiarni. Otworzyła ją, po czym wczytała się w dość interesującą treść.

Elena

- Już dziś muszę wyjechać, mam wszystko spakowane, a wyjechać muszę, bo moja siostra zachorowała na białaczkę. Chciałam się z nią zobaczyć ten ostatni raz. - powiedziała do niego.

James.

Spojrzał na nią ze smutkiem. Tę dziewczynę spotykała masa okropnych rzeczy. Jak to jest, że problemy zbierają się wszystkie na raz ?
- Jest coś co mogę dla Ciebie zrobić ?
Nie mogła zostać teraz sama. Wiedział doskonale, że musi jechać. Nie miała innej opcji, poza tym on, na jej miejscu bez wahania postąpiłby tak samo.

Elena

- Jest jeszcze jedna sprawa, kiedy będę u siostry spotkam się jeszcze z moim byłym chłopakiem. Chce mi coś wytłumaczyć, powiedzieć dlaczego tak się zachowywał przez ostatnie lata. - przeczuwała, że Jamesowi to się nie spodoba.

James.

James zmarszczył brwi. Niedobrze.
- Domyślasz się chyba, że nie zachwyca mnie ten pomysł. Wiesz czego się po nim spodziewać ? Nie chcę, żeby coś Ci się stało. Obiecaj, że nie spotkasz się z nim w cztery oczy, nawet gdyby druga osoba musiała siedzieć w pokoju obok. Możesz mi to obiecać ?
Wyciągnął rękę i ścisnął trochę mocniej jej dłoń.

Elena

Westchnęła, spojrzała na niego z ciężkim sercem:
- Tego Ci nie mogę obiecać, chcę wiedzieć dlaczego taki był. Prosił mnie, bym przyszła sama i spełnie tą prośbę. - powiedziała stanowczo.

James.

Odruchowo odsunął się od niej. Nie lubił tego, a wręcz nie znosił. To była czysta bezmyślność, dziewczyna doskonale przecież wiedziała w co się pakuje.
- Eleno, pomyśl. Sama mówiłaś, że jest zdolny do wszystkiego. Poza tym, pomyśl też o mnie. Mam angażować się w coś poważniejszego, obiecywać Ci moje oddanie, a potem nie mieć pewności, ze wyjdziesz z tego cało ? Wiem, ze brzmi to poważnie, ale taka jest prawda.
Czegoś tu nie rozumiał. Dziewczyna prosiła o tak wiele, a potem leciała do byłego, który dodatkowo mógł wyrządzić jej krzywdę ? James nie miał najmniejszej ochoty się w to pakować.

Elena

Westchnęła, wstała. Otrzepała spodnie z trawy, spojrzała na niego. Musnęła go delikatnie w usta:
- Jeżeli coś do mnie czujesz, zaufaj mi. - uśmiechnęła się nikle. Po czym ruszyła w stronę osiedla. Minęło pare minut, a ona zniknęła z pola widzenia chłopaka.

James.

Patrzył na nią, póki nie zniknęła gdzieś za horyzontem. Westchnął cicho i wstał. Nie podobało mu się to. Czy coś do niej czuł ? Poza zauroczeniem ? Szczerze w to wątpił. James nie miał w zwyczaju zakochiwać się po 5 minutach. Prędzej rozkochiwać. Podszedł do motocyklu. Zapiął dokladnie jej kask i jeszcze raz spojrzał na jezioro. W domu przemyśli całą tę sprawę. Wsiadł na motor, po czym szybko odjechał.

Luke

Todd wyszedł z domu, żeby przypadkiem nie zwariować - od samotnego siedzenia na takim skwarze można było się przypiec żywcem. Spacerował gdzieś wokół jeziora, rozmyślając. Cała ta sytuacja nieco zmieniła jego spojrzenie na świat, przynajmniej chwilowo zaczął zachowywać się jak nie ten facet - i nie żałował, może gdyby udało mu się odstraszyć od siebie dziewczynę, byłoby mniej kłopotów. Tak rozmyślając, usiadł zaraz obok tafli jeziora - a gdy i to mu się znudziło, zdjął ubranie, poza bokserkami, powiesił je na gałęzi i wskoczył do wody, gdzie mógł trochę popływać.

Phanaber

Miała pójść do Todda i mu nawrzucać, przy okazji, biorąc pod uwagę fakt, że ubrała rzeczy, w których była praktycznie nie rozpoznawalna, miała nadzieję, że uderzy go to na tyle, że nie musiałaby poprawiać ręką. Widząc czyjeś ubrania i jakąś sylwetkę w wodzie, weszła na molo i usiadła, opuszczając nogi, bez ściągana butów, bo była za niska, żeby dosięgnąć nimi tafli wody. Po chwili patrzenia na chłopaka, którego nie rozpoznała, położyła się na deskach, machając nogami w powietrzu.

Luke

Todd dostrzegł jakąś dziewczynę i postanowił się przywitać, nieważne, kim była - jednak już po chwili, gdy nieco się zbliżył, poznał ją po sylwetce. Te ubrania mocno go zszokowały, ale nie na tyle, żeby zrezygnował z wyjaśnienia jej pewnych spraw. Postanowił, że najlepiej będzie jednak powiedzieć jej, co i jak - w końcu była w to zaplątana równie mocno co i on, i pewnie ciężko było jej pojąć zmiany w charakterze Todda. Wobec tego wyszedł z wody i ubrał się, zanim podszedł do Phanaber. Położył się obok i popatrzył na nią.
- To wszystko nie tak. - zaczął, gotów na przyjęcie odmowy - co nie zniechęciłoby go do szczerego wyznania, które chciał złożyć.

Phanaber

Spojrzała na niego, a potem zdjęła okulary przeciwsłoneczne, które, swoją drogą okropnie jej przeszkadzały i odwróciła wzrok, patrząc gdzieś w niebo.- Jesteśmy tylko znajomymi, prawda?- Powiedziała po chwili kompletnie beznamiętnym tonem.- Możemy się nawzajem obrażać, pogrążać. - Dodała i zamknęła oczy.- Nic się nie stało.