Hodowla "Szał niebieskich Ciał"

Klopsik.

Prezentuje do kupna 6 miesięcznego szczeniaka rasy Buldog Angielski. Szczeniak wraz z kupnem dostanie rodowód, książeczkę zdrowia, paszport i czip. Cena: 700 palm.

Nikola

W końcu zdecydowała się na kupno psa, od dawna o tym marzyła. Podeszła do drzwi i zapukała, czekała aż ktoś otworzy.

Klopsik.

Młody chłopak otworzył drzwi. Zaprosił Nicole do środka.
- Jack Sparrow, miło mi, jestem właścicielem tej hodowli.
Uśmiechnął się do dziewczyny bardzo serdecznie.

Nikola

- Nikole - przedstawiła się, - Chciałabym kupić szczeniaka - dodała i rozejrzała się. Nie mogła się doczekać chwili gdy wyjdzie stąd z psem.

Klopsik.

Mężczyzna spojrzał na jedynego szczeniaka, który został z miotu.
- Mamy ostatniego szczeniaka. Jest to pies. - uśmiechnął się, ukrywając jedną, nie zdrowotną, wadę Klopsika.

Nikola

- To co muszę wypełnić? - spytała z uśmiechem, bardzo się cieszyła. - Coś muszę wiedzieć o nim? - spytała tak dla pewności, nawet jeśli byłby chory i tak go weźmie.

Klopsik.

- Proszę podpisać te papiery, ja pójdę po dokumenty- powiedział i poszedł. Po chwili wrócił z pudelkiem, tam był jego rodowód, karta zdrowia, czip itp.

Nikola

Przeczytała papiery i podpisała. Rozejrzała się po mieszkaniu i rozmyślała nad zakupami, będzie musiała kupić rzeczy dla psa. - Dziękuję, proszę - podała mu papiery.

Klopsik.

Mężczyzna podziękował i wyjął z kojca Klopsika. Dał go jej na kolana i uśmiechnął się. Poskładał do kupy papiery i schował do teczki.

Nikola

Spojrzała na szczeniaka, - ale słodki - uśmiechnęła się, o takim marzyła. - No to mogę już go zabrać do domu? - spytała głaszcząc psa po główce.

Klopsik.

- Jasne - powiedział facet. Przeprosił ją, ale zadzwonił telefon, bardzo pilny i musiał odebrać.
Klopsik polizał ją po ręce zostawiając ślad śliny.

Nikola

Wzięła szczeniaka na ręce i pod rękę pudełko z jego dokumentami. - No to idziemy jeszcze na zakupy, muszę kupić ci wiele rzeczy - powiedziała i podeszła do drzwi, - Dziękuję i do widzenia - pożegnała się z facetem i wyszła.

Klopsik.

- Do widzenia - powiedział i wypuścił ich.
Kręciłem się niemiłosiernie. Co ona sobie myśli? Mam swoje łapy! Chcę iść! Chcę iść! Krajobraz strasznie szybko mijał mi przed oczami. Myślałem,że oczopląsu dostanę.

Nikola

- Mały za to ruchliwy - mruknęła i położyła go na ziemi, dobrze ze chociaż miała smycz i obrożę. Założyła mu obrożę, która o dziwo była dobra i przypięła smycz. - Dobrze to kupimy ci posłanie, karmę...zobaczymy co ci się spodoba - dodała i ruszyła w stronę centrum.

Klopsik.

Najpierw szedłem za nią spokojnie, ale po chwili znudziło mi się to. Więc zacząłem gryźć i memłać smyczkę. Powoli się denerwowałem.